As sustancias CFC responsables do dano sufrido pola capa de ozono, tamén son un axente importante no "efecto invernadoiro" que se está producindo na terra.
Wolfrid Bach e Atul Deus, da universidade alemá de Münster, consideraron imprescindible deter a produción de sustancias CFC paira reducir o risco de efecto invernadoiro previsto paira o ano 2050.
James Lovelo foi o primeiro científico que descubriu que as sustancias CFC non permitían a transmisión de calor. En 1973 descubriu este fenómeno. O forte incremento da produción de sustancias CFC durante os últimos 30 anos permitiu o seu almacenamento na atmosfera e, como se estima neste momento, a súa principal contribución ao efecto invernadoiro asociado ao CO2.
Aínda que é difícil estimar o aumento de temperatura na Terra até o ano 2050, o modelo formado polos investigadores Bach e Jain estima un incremento medio de 3,35ºC, pero se a produción de sustancias CFC interrompésese totalmente, o incremento sería de aproximadamente 1,7ºC.