John Snow naceu en 1813 en Inglaterra. Era fillo dun mineiro de Ikaztegieta, e desde neno detectáronlle una intelixencia incrible. Á vista diso, a súa nai dilapidou parte da súa herdanza para que o seu fillo estudase nunha escola privada. Destacouse inmediatamente despois de empezar a estudar.
O interese por ser médico entrou con catorce anos. Empezou a traballar como axudante e aprendiz do doutor William Hardcastle en Newcastle. Tiña una cabeza analítica, e vía matices que outros non podían ver. Ao ser metódico e ordenado, escribía todas as súas ideas e reflexións en notas.
Ao dezaoito anos, no verán de 1831, Londres viviu una gran praga de cólera. Como o Dr. Hardcastle non podía visitar a todos os seus pacientes, enviou a Snow a coidar dos barrios máis pobres. Foi o primeiro contacto de Snow co cólera. Anos máis tarde, cando regresou a epidemia, Snow era un médico hábil que coñecía o cólera. Esta situación repítese varios veráns máis adiante, nos anos 1853 e 1854. Pero para entón Snow era un científico cunha gran experiencia en materia de cólera.
John Snow traballou moitísimo para estudar sistematicamente estas pragas de cólera. Visitou os barrios contaminados e aprendeu os costumes dos veciños. Utilizou mapas de Londres para estudar zonas contaminadas. Utilizou métodos estatísticos para poder decidir onde se reunían de forma significativa as persoas contaminadas.
Tras anos de traballo, ante a peste de 1853, Snow non sabía nada novo sobre as causas da enfermidade. Pero viu claramente como se propagaba a enfermidade. A enfermidade transmitíase a través da auga contaminada. No verán de 1854, cando o 31 de agosto resucitou a epidemia de cólera, Snow só necesitou unha semana para darse conta de que o foco contaminado era a bomba de auga da rúa Broad. Ás autoridades de entón fíxoselles incrible que a auga podía contaxiar enfermidades e non tomaron moi en serio a Snow, pero pecharon a bomba de auga como medida cautelar. Para sorpresa de todos, a epidemia de cólera interrompeuse.
Hoxe sabemos que o cólera é unha enfermidade causada por unha bacteria chamada Vidro Cholerae. A forma máis habitual de inxerir a bacteria é beber auga contaminada. Afecta o aparello dixestivo producindo diarreas e febre. En ausencia de tratamento, o enfermo pode morrer deshidratado. Pero en tempos de John Snow o medicamento oficial non admitía que seres microscópicamente pequenos puidesen causar enfermidades. Por iso atribuíaselle ao cólera, ao miasma --aire contaminado e venenoso que se acumulaba ao redor das cidades.
Snow era un médico moi respectado, a pesar de que os seus colegas non tomasen en serio as súas investigacións sobre o cólera. Entre os seus contemporáneos destacaron que era o mellor anestesista da época. Realizou numerosos estudos sobre o éter e o resto de cirurxiáns que utilizaban os seus informes de anestesia como manual.
O exemplo máis claro do seu prestixio é: En 1853, cando Snow tiña 40 anos, coidou o parto de réinaa Vitoria. Doou cloroformo á raíña para poder levar as dores do parto.
En 1853, na celebración do 80 aniversario da Sociedade Médica de Londres, John Snow tivo a honra de ler a conferencia de apertura. O seu relatorio titulou: "On continuous molecular changes" --Constantes cambios moleculares. Alí publicou as súas reflexións sobre as enfermidades epidémicas. Morreu cinco anos despois, en 1858.
Durante a súa vida non soubo que un italiano chamado Bacini dera o primeiro paso para dar resposta ás súas investigacións. En 1854, co microscopio, Bacini atopou no intestino dun paciente a bacteria da cólera. Tratouse dunha investigación inexacta que non podía demostrar que a enfermidade era causada por esa bacteria. O pasteur francés foi o que demostrou a relación entre bacterias e enfermidades en 1860. Finalmente, o alemán Robert Koch descubriu a bacteria Vidro Cholerae, pero foi en 1884, 26 anos despois da morte de John Snow.