Hardware libre
Non tedes a sensación de que os dispositivos electrónicos e outros son cada vez máis pechados e escuros? Os primeiros aparellos (televisores, computadores...) podían abrirse, comprender o seu funcionamento, repararse e volver montarse, pero hoxe en día é cada vez máis difícil. E non só porque os aparellos gañaron en complexidade, senón que os fabricantes fixérono intencionadamente: non traen parafusos paira abrilos e non hai máis remedio que rompelos; si ábrese pérdese a garantía; todos os compoñentes van integrados nunha placa... Si prodúcese una rotura, aínda que sexa dunha pequena sección, non hai máis remedio que levala á tenda. Alí, os da tenda atópanse a miúdo no mesmo estado: só poden envialos ao fabricante ou din que é mellor e máis barato comprar outro. E isto non só ocorre cos computadores portátiles ou os dispositivos electrónicos tipo tablet, senón que é una sensación cada vez máis frecuente nos electrodomésticos ou nos coches.
Ao mesmo tempo, cada vez ven máis abusos con patentes e outros sistemas de protección da propiedade intelectual. Na actualidade, máis que protexer os inventos reais, as grandes empresas patentan conceptos moi difusos ou ideas preexistentes en detrimento de as novas empresas e do progreso.
Todo iso quítanos poder, autonomía e aforro a usuarios e consumidores, así como a pequenos e outros medios. E a capacidade e o control son cada vez maiores paira os produtores e as grandes marcas. Todos quedamos nas súas mans.
Vía software libre hardware libre
Este fenómeno xa se produciu no mundo do software, tal e como vos diciamos en marzo de 2012. En tempos nos que os computadores só estaban en universidades e lugares como este, predominaba a filosofía do hacker e era habitual compartir software de forma aberta. Pero a partir da década dos 80, o software converteuse en patentable e os computadores estendéronse polos fogares. E desde o momento en que se converteron en oportunidades de negocio, as empresas comezaron a vender unicamente o código binario ou compilado do software, distribuíndoo cunha licenza de uso. Estas licenzas permítennos -e non outra cousa– o uso do software, é dicir, podemos utilizar o software, pero non é o noso e non podemos modificalo, reparalo ou melloralo, nin sequera paira nós. O mesmo que ocorre actualmente co hardware, é dicir, cos dispositivos.
Pero logo xurdiu o movemento do software libre, que ademais de executar o software, reivindica o dereito a analizalo, melloralo e mesmo redistribuílo. Paira iso é necesario ter aberto o código fonte do software. Seguindo esta filosofía, moitas persoas e empresas desenvolveron numerosos programas. O sistema operativo Linux foi un dos pioneiros e posteriormente desenvolvéronse numerosos programas básicos (navegador Firefox, suite de ofimática LibreOffice...). Nos computadores de sobremesa non teñen demasiada difusión, pero o software libre predomina noutros ámbitos como os supercomputadores, a infraestrutura web, os teléfonos móbiles, etc.
Agora co hardware creouse un movemento coa mesma filosofía: o hardware libre. Neste movemento, toda a información sobre o hardware dos dispositivos tecnolóxicos (planos, esquemas, deseño de circuítos integrados, instrucións de montaxe, etc.) e todo o software son abertos e libres. Así, do mesmo xeito que co software libre, estes dispositivos poden ser producidos, vendidos, modificados, mellorados e redistribuídos por calquera pequena empresa, promovendo o progreso e evitando monopolios. E os usuarios tamén temos control sobre os dispositivos, xa que con eles podemos facer o que queremos: montar, abrir, analizar, reparar, mellorar...
Arduino paira facer os nosos propios dispositivos electrónicos
Arduino é un dos líderes e máis coñecidos do mundo do hardware libre. Arduino está formado por unha placa de hardware libre e un microcontrolador, ademais dunha contorna de desenvolvemento. Dispón de varias entradas analóxicas e dixitais nas que podemos conectar sensores ou interruptores e varias saídas paira conectar motores ou actuadores. Todos os ingredientes son baratos e nós podemos montar una placa de Arduino, comprando os ingredientes e vendo os planos; ou podemos comprar a xa composta. Ao final é un computador pequeno e barato, pero podemos substituír as entradas habituais dos computadores (teclado, rato...) ou saídas (pantalla, impresora...) polos sensores e motores que queremos.
Desta forma, conectando os sensores, motores, etc. que necesitamos nas entradas e saídas e escribindo un programa a través da contorna de desenvolvemento, podemos facer o electrodoméstico, aparello ou dispositivo electrónico desexado. Este aparello, que é paira necesidades específicas tan raras e que non faría ningún fabricante, pero que se adapta perfectamente ás nosas necesidades, podémolo facer nós. Se queres aproveitalo, Internet está cheo de planos, instrucións e vídeos dos dispositivos realizados polo público con Arduino, e na propia web de Arduino hai unha chea de xente compartida: un dispositivo paira abrir a porta do garaxe co teléfono móbil, un cerrador de xanelas para que non se produzan ruídos durante o paso do tren, robots... Hai miles de ideas tolas, pero son as que se poden facer con Arduino: un dispositivo de aceso de luces e peche de persianas cando escurece, un ventilador do baño cando se detecta o metano...
Arduino utilízase en moitas escolas paira ensinar informática e electrónica, así como paira prototipar en empresas. Tamén hai un documental sobre Arduino (Arduino The Documentary).
Libre todo tipo de hardware
Arduino é una pequena placa programable moi básica que serve paira facer con ela o seu propio dispositivo electrónico. Pero iso esixe atrevemento e uns coñecementos mínimos de electrónica e informática. Moi apropiado paira o hacker que nos gusta meter as mans nas tripas dos dispositivos, pero quizá non tanto paira os usuarios finais.
Con todo, na actualidade existe a posibilidade de atopar calquera tipo de dispositivo como hardware libre: computadores (moitos e diversos tipos), tablets, smartphones, cámaras de fotos e vídeo, radios, compoñentes de computadores (CPUs, cartóns gráficos...), Impresoras 3D, robots, videoconsolas… e tamén coches!
O hardware libre é moi interesante paira os que nos gusta adquirir e usar dispositivos e ter control sobre eles: desmontar, saber como funciona, reparar... Por iso é moi apropiado paira a educación ou para que persoas de países en vías de desenvolvemento poidan dispor de dispositivos electrónicos. Aínda que polo momento é relativamente recente, no futuro imos escoitar moito sobre tecnoloxía libre.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
