A superioridade absoluta de Chrome
Ao longo de 30 anos de historia da web, o uso de navegadores sufriu grandes altibaixos. A finais do século pasado, Microsoft distribuíu gratuitamente Internet Explorer con Windows e pronto chegou a ser case o único no mercado. Máis tarde, a mediados da década de 2000, a xente empezou a pasar a Mozilla Firefox e a dar a volta á situación, e desde entón Explorer foi perdendo. Cara ao ano 2010, Firefox alcanzou una cota próxima ao 30%. Pero desde entón Explore e Firefox foron en decadencia, precisamente porque desde entón foron crecendo ininterrompidamente os navegadores Safari de Apple e, sobre todo, Chrome de Google. Así, na actualidade o navegador Chrome ten dous terzos da súa cota de mercado e Safari rolda o 20%. Firefox e o novo Edge de Microsoft non chegan ao 4% cada un.
Como se produciu este cambio na última década? A razón principal é o paso da navegación web desde os computadores aos dispositivos móbiles. Neles predomina o sistema Android de Google, que leva preinstalado Chrome (Google tamén recibiu multas pola presión que exerce sobre os fabricantes de teléfonos) e son poucos os que instalan outro navegador nestes dispositivos. Tamén nos computadores de escritorio, impulsados pola mala reputación de Explorer, estendeuse o costume de instalar Chrome.
Constantes intentos de reconducir a evolución da web
Como se ve, Chrome ten una hexemonía absoluta no mercado de navegadores. E Google sérvese diso en defensa dos seus intereses privados, actuando a miúdo de forma inadecuada e con superioridade.
A miúdo, Google realizou cambios técnicos no navegador Chrome e nos protocolos e estándares da web (HTML, HTTP...) ao seu gusto e sen seguir os estándares. Apostou por acelerar, mellorar ou facer máis cómodo a navegación na web, pero o obxectivo real foi outro: mellorar o funcionamento das súas webs e servizos, marcar diferenzas con outros navegadores e obter vantaxe. Esta mala práctica foi aproveitada durante anos por Internet Explorer e sufrimos moi ben aos que non eramos usuarios da mesma. Agora imos igual.
Ademais, a influencia de Google nestes protocolos e estándares paira realizar cambios técnicos do seu interese aumentou considerablemente nos últimos anos. De feito, no que se refire ao compoñente denominado engine ou motor dos navegadores (que interpreta o código HTML e executa o código Javascript), nos últimos anos todos os que non son Firefox pasaron de ser seus aos de Chrome...
Acumulación permanente de datos
O negocio principal de Google é a venda de espazo publicitario (no buscador, en Youtube, en Gmail...). Una parte moi importante da brecha de gasto xeral en publicidade é a súa, por unha banda, pola gran utilización destas ferramentas, e por outro, pola gran valoración que supón a exhibición de publicidade personalizada e dirixida no mundo dixital e polo bo facer de Google. Paira poder facelo, é necesario coñecer ben as tendencias e gustos do usuario, e paira iso, utilizando entre outros o navegador Chrome, Google está a vixiar e recibindo en todo momento a actividade dos seus usuarios na web, facendo cousas que, entre outras cousas, non son nada cívicas e que polo menos serían consideradas persecucións nunha contorna non tecnolóxica.
Por pór un exemplo: O cogomelo e o tema de Chrome na nosa conta de Google (tres veces por cada arranque, tres!, pide que Chrome inicie sesión na conta de Google ata que finalmente fagámolo e así lle damos permiso paira espiar de sempre). Outro exemplo: Que os teléfonos Android non compartan a nosa localización coas aplicacións (incluíndo Chrome) cada vez máis difícil, xa que coa localización Google sabe mellor onde estivemos e que nos gusta.
Tamén almacenan os datos do usuario no caso dos nenos, non só no uso doméstico particular dos nenos, senón tamén nos centros escolares, aínda que non é posible. Hai iniciativas en marcha paira denunciar ante os xulgados que Google garda os datos dos nenos a través dos colexios.
Truco de FLoC
Agora Google está a tratar de impulsar a nova tecnoloxía FLoC. O problema é que a guerra de atracción de publicidade criouse nos últimos anos. Os medios de comunicación e outros sitios web que, a diferenza de Google, son competencia de Google na obtención de publicidade, só poden obter información dos usuarios a través das visitas aos seus sitios web, e paira combatela, inventaron o camiño das cookies de terceiros: colocan cookies de servizos de seguimento nos sitios web que reciben e recollen información de moitos sitios web paira perfilar ao usuario. Esta práctica de cookies de terceiros é contraria ao dereito á privacidade e ultimamente adquiriu una fama moi mala. E anunciou entón que Google prohibirá e bloqueará as cookies de terceiros de Chrome e substituirá a FLoC e impulsarao. FLoC significa Federated Learning of Cohorts ou Aprendizaxe Federada de Cohortes. Detrás deste inexplicable nome escóndese que non gardarán o perfil individual de cada usuario, senón que nos situarán nunha cohorte ou conxunto de “informáticos euskaldunes aos que lles gustan os cómics”.
Pero, claro, Google non actúa por protexer a nosa privacidade. A eliminación de cookies de terceiros non foi una iniciativa súa, non se quedou outra opción por leis como GDPR que obrigan á aceptación expresa das cookies tras a súa retirada por outros navegadores (Safari, Firefox, Brave, etc.). Como necesitaba un substituto das cookies, é una trampa paira seguir facendo o mesmo perdendo as leis das cookies. E como a tecnoloxía FLoC é propia e a maior parte da navegación web do mundo realízase desde os seus navegadores e dispositivos, dálles una gran vantaxe á hora de atraer publicidade, xa que poden seguir perfilando aos usuarios, a diferenza dos medios de comunicación e outras webs.
Afortunadamente, enseguida dáse conta da comunidade da web Tranpaz. Todos os demais navegadores dixeron que non o van a implementar e que cada vez máis importantes webs (Duck Duck, WordPress, Amazon, GitHub…) están a dicir que o van a bloquear, polo que Chrome tampouco podería facelo. Ante este tipo de oposición, Google anunciou que FLoC tardará máis tempo e atrasará o bloqueo das cookies de terceiros anunciadas até 2023. É o que importa a privacidade dos usuarios...
Con todos os exemplos que vimos, está claro que Google abusa da posición de dominio de Chrome paira levar a cabo prácticas en defensa dos seus intereses e contra a web e os usuarios, ou polo menos paira tentalo. No caso de FLoC, parece que a iniciativa do resto de axentes da web logrará retroceder, pero está claro que no futuro Google volverá tentalo. Os usuarios son os responsables de baixar a cota de usuario de Chrome tal e como se fixo con Explorer. Pero esta vez, si é posible, apostemos polo único navegador que non ten detrás una empresa con ánimo de lucro. É dicir, por Firefox; se non, o seguinte dominador fará o mesmo.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
