Que é o que máis che sorprendeu, alterado ou fascinado desde que empezaches a traballar?
A clarificación da estrutura do ADN e a secuenciación posterior do ADN foi sen dúbida un avance fundamental da bioloxía do século pasado. Foi clave paira entender a base do cancro e outras patoloxías. Pero o progreso da ciencia vai acompañado da tecnoloxía, polo que o desenvolvemento da informática e a capacidade de procesar grandes cantidades de datos foron fundamentais. Con todo, eu destacaría un experimento tecnicamente bastante sinxelo, que o doutor Gurdon realizou en 1960 co que hoxe chamamos “células nai”.
Trasplantó o núcleo dunha célula cutánea, é dicir, dunha célula separada a un óculo non fecundado que desenvolveu todo un organismo. Con este experimento, Gurdon demostrou que o núcleo das células separadas mantén a información da creación dun organismo completo, ou o que é o mesmo, o ADN dun organismo almacénase en todas as células, e que a activación ou inhibición dalgúns xenes fai que se converta nun tipo ou outro de células.
Este experimento e a súa influencia na clonación e na investigación de células nai foron recoñecidos en 2012 pola academia dos Premios Nobel. Paira min é un dos descubrimentos máis importantes do século pasado e no futuro a investigación de células nai terá una gran influencia no medicamento regenerativa.
Que lle gustaría ser testemuña da revolución ou o descubrimento na súa traxectoria?
O maior reto da bioloxía é explicar o funcionamento do cerebro. Gustaríame ver ese traballo terminado, pero teño medo de que non o podamos conseguir nunha soa xeración. Actualmente estamos a tratar de entender como funcionan as neuronas que conectan a retina co cerebro. Se o entendésemos, conseguiriamos curar algunhas enfermidades que provocan cegueira, como a provocada polo glaucoma. Sería un paso paira entender o funcionamento dos circuítos neuronais e ver si espero ese descubrimento.