O 2,42% do total de noticias aparecidas na prensa diaria refírense a temas científicos. Esta é a principal conclusión da análise da prensa diaria realizado pola Fundación Elhuyar por segundo ano consecutivo. Dito deste xeito, a cifra non parece moi elevada, pero a diferenza con respecto ao ano anterior é evidente, xa que o número de noticias duplicouse.
No estudo utilizáronse os xornais Berria, Deia , Gara , O Diario Vasco , O Correo Españo l, Diario de Noticias de Alava e O País. É dicir, todos os que se publican na Comunidade Autónoma do País Vasco, máis O País. Este xornal español ten certa referencialidad na divulgación da ciencia e por iso utilizouse no estudo. Desde o pasado mes de novembro até abril deste ano revisáronse, lido e fichado diariamente as noticias, reportaxes, entrevistas, etc. que se publicaron no sete diarios. Ademais dos temas diarios, analizáronse os suplementos dos xornais.
Máis aló dos datos que poden considerarse habituais nestes casos, como a data de publicación, o título, o formato xornalístico, si está asinado ou non, o tema, a mención das fontes, etc., hai un aspecto que pode destacarse respecto ao estudo do ano anterior: a calidade. É dicir, coa recollida de datos fríos quíxose valorar a información publicada. Consecuencia? Os xornais teñen moito que mellorar á hora de informar sobre a ciencia.
Paira chegar a esta conclusión, outorgouse una puntuación aos artigos en función de diferentes parámetros, co fin de indicar o grao de correcta elaboración dos mesmos. Valorouse a corrección dos contidos, a mención das fontes, a fiabilidade ou non das fontes ás que se fai referencia, a opinión dos expertos, a información máis aló da noticia, a idoneidade e acerto das explicacións gráficas e a valoración da escritura, si é errónea, simple ou correcta. Tendo en conta todas estas consideracións, entre 0 e 9 calculouse que un artigo correctamente traballado debería
alcanzar una puntuación mínima de 5.
A este nivel mínimo han chegado moitos menos artigos dos que se podería pensar: O 53% é exacto, é dicir, algo máis da metade foron correctas, pero algo menos da metade deben considerarse malas.
Por extensión, a crítica pode estenderse tamén aos destinatarios da información, aínda que sexa de forma máis difusa. E é que, como compradores de xornais, os compradores teñen dereito a consumir produtos de calidade e, por suposto, a esixilo.
Tamén é posible levar a reflexión ou a crítica aínda máis lonxe, aínda que non saibamos até onde. Pode ocorrer que o comprador non se dea conta de que a metade da información sobre ciencia e tecnoloxía que está a recibir é de baixa calidade. Neste caso, o problema parece máis grave, porque habería que centrarse nos modelos educativos desta sociedade.
Á marxe das cuestións de calidade e dos destinatarios da información, pero sen romper o vínculo, a análise tamén tivo en conta ao autor da información. Isto pode ter moito que ver co tema da calidade. Hai un perfil de divulgador científico nos xornais? Hai persoas especializadas en socializar a ciencia e a tecnoloxía nos xornais? Estas preguntas foron respondidas. Observáronse as fichas dos 4.489 artigos publicados entre novembro e abril.
Comprobouse quen asinou os artigos e, paira quen temos este oficio, un resultado esperanzador: a figura do xornalista científico non se estendeu do todo. En todos os xornais hai persoas que escriben ciencia e tecnoloxía, pero non chegan a encher todas as páxinas que os xornais ofrecen a este tema. Por iso, moitos artigos pasan por xornalistas sen especialización.
O estudo tamén se centrou noutros apartados da divulgación científica. Por exemplo, hai que saber canto espazo dedica cada xornal á ciencia, e en porcentaxes Berria é o que máis espazo lle dá, mentres que Deia é o que menos lle dá.
En canto á presenza do eúscaro, este ano é menor que o ano anterior, 20%, 38%. De feito, o número de artigos escritos en eúscaro aumentou, pero aumentou o número de noticias dedicadas á ciencia. Curiosamente todos os xornais, incluído O País, escribiron algo sobre ciencia en eúscaro. Uno deles quedou no baleiro, en apenas seis meses nin sequera en eúscaro: o Correo Español, que se vende principalmente en Bizkaia e Araba.