Hasiera »   Erreportajeak »   Txokolatea

Chocolate

• Zabaldu:
• Twitter
• Facebook
• Emaila

O cacao de orixe mexicana era utilizado como moeda polos aztecas. Na actualidade, a metade do cacao producido consómese en Europa, 5 kg por habitante ao ano, pero entre nós temos un produto relativamente novo. Consumo de chocolate XIX. No século XX estendeuse e con el desenvolveuse una industria de cacao de gran importancia.

O cacao paira obter chocolate pasa por un longo proceso: primeiro déixase fermentar e secar a semente de cacao. O seguinte paso é a tostación, paira daquela descortezar e facer os grans moi pequenos. Destas sementes obtéñense dous produtos, un é a pasta de cacao, que logo se utiliza paira elaborar o chocolate e o outro o po de cacao. Á pasta de cacao que mencionamos anteriormente paira elaborar o chocolate que tanto nos gusta, engádeselle azucre, graxa e leite. A graxa máis utilizada é a manteiga de cacao, aínda que ás veces estase estendendo o costume de utilizar algún aceite de orixe vexetal.

Desde o punto de vista nutricional, tanto o cacao en po como o chocolate son alimentos moi enerxéticos. O po de cacao é rico en hidratos de carbono e graxas, polo que contén 340 kcal por cada 100 gramos. O chocolate contén 570 kcal por cada 100 gramos, debido principalmente ao aumento da cantidade de graxa debido aos ingredientes. Entre nós distinguimos dous tipos de chocolate, o chocolate negro e o chocolate con leite. As diferenzas tamén son notables. En chocolate negro as graxas representan o 53% e os hidratos de carbono o 38%, en chocolate con leite o 31% e os hidratos de carbono o 53%. Todos os hidratos de carbono presentes no chocolate son sacarosa ou, dito doutro xeito, azucre branco, o que provoca carie. O chocolate ten pouco sal mineral e vitamina, principalmente potasio, fósforo e magnesio.

O chocolate é un alimento estimulante porque contén teobromina e feniletilamina. O corpo tamén produce feniletilamina en situacións emocionais.

Os produtos chocolatados están prohibidos paira persoas con problemas hepáticos e renais, ademais de provocar ou aumentar o estreñimiento. Algunhas persoas poden ter dor de cabeza pola súa especial sensibilidade á tiramina e á feniletilamina.

Debido a que o chocolate é una comida moi enerxética, recoméndase consumir con coidado cando non se realiza ningún exercicio físico especial. Os consellos son máis flexibles no caso dos nenos e mozos en tempada de montaña e crianza. Os primeiros pódeno tomar, pero sempre alternando con froitos secos, e os nenos e mozos dous ou tres veces por semana na merenda e catro ou seis cuadrillas cada vez.