Estudando os estratotipos límites do Paleoceno do Pirineo Occidental
As rocas sedimentarias afloran por todas as partes en Euskal Herria. Paira coñecer a súa orixe e clasificalos, é dicir, paira establecer a súa relación, os geólogos utilizamos os principios da estratigrafía. Mediante estes principios podemos saber que roca formouse por primeira vez e cal despois, en que época, onde,...
Tomemos como exemplo o Paleoceno, una tempada que comezou fai 65 millóns de anos e que finalizou fai 55 millóns de anos. O paleoceno é un período de tempo moi interesante. Naquela época Euskal Herria e a maior parte dos Pireneos achábanse baixo o mar. Entre a península Ibérica e Europa había un mar profundo. Este mar estaba pechado polo leste, xa que na zona actual de Cataluña levantábanse os Pireneos. O paleoceno iniciouse tras a destrución de moitas criaturas, entre elas os amonites e os dinosauros, tras un cataclismo xigante. O clima era amornado en todo o mundo, sen xeo nos polos e, ademais, a tépeda aumentou paira o final do Paleoceno. O Atlántico Norte expandíase e Groenlandia separábase de Europa debido ao forte vulcanismo.
A través da estratigrafía sabemos cales son as rocas que se acumularon en Euskal Herria e a súa contorna, como é o caso dos Pireneos occidentais. A maior parte destas rocas son calcarias, pero se formaron en diferentes zonas. Algúns, como os situados en Zumaia, son a produción de sedimentos acumulados na area do mar duns 1.000 m de profundidade. Outros, preto da costa, son indicadores da plataforma mariña en augas someras que podemos atopar en Urbasa. Máis aínda, nos Pireneos atopamos rocas orixinadas na propia costa. Paira iso, un grupo de investigadores traballa no Departamento de Estratigrafía e Paleontología da UPV. As teses doutorais, artigos científicos e presentacións en congresos son o resultado de moitos anos de traballo deste grupo. O camiño percorrido foi longo, pero aínda non finalizou. Tras coñecer as principais características do Paleoceno, o proxecto que aquí se presenta e outros proxectos están en marcha paira traballar as características das divisións interiores do Paleoceno.
É necesario definir o conxunto rochoso, estratotipo, que serve de exemplo a cada época, paira poder determinar cada distribución estratigráfica. A maioría dos estratotipos están definidos. Con todo, aínda non están definidos moitos estratotipos de límites entre épocas. É o que ocorre cos límites entre as tres divisións interiores do Paleoceno e co límite final do Paleoceno. Os estratotipos destes límites aínda non se definiron. Niso está a traballar agora mesmo a Comisión Internacional de Estratigrafía. Os obxectivos deste proxecto do Departamento de Estratigrafía e Paleontología enmárcanse dentro deste contexto, polo que abordou o estudo micropaleontológico e a estratigrafía de secuencias do Paleoceno do Pirineo Occidental, xa que nesta rexión as rocas de entón afloran moi ben e, por tanto, poden servir paira definir os estratotipos das fronteiras.
O estudo micropaleontológico baséase principalmente en foraminíferos planctónicos, aínda que tamén utiliza palinomorfos e nanofosiles de cal. Como noutras investigacións, este tipo de microfósiles poden achegar novos datos paira definir os límites das estacións do Paleoceno, Danés/Selandiar e Selandiar/Tanetian. É máis, os modelos de biozonación que se están elaborando paira a determinación das fronteiras poden compararse coas biozonaciones clásicas con outros grupos microfósiles paira determinar cambios latitudinales, paleogeográficos, etc. A isto pódense engadir cambios cualitativos do nivel do mar e das poboacións, cambios nas direccións de redondeo dos foraminíferos, etc. Por tanto, o proxecto ten por unha banda obxectivos estratigráficos ao redor da definición das fronteiras dentro do Paleoceno e por outra banda obxectivos paleoclimáticos, paleogográficos e paleontológicos.
- Título do proxecto: Estudo micropaleontológico paira a caracterización dos estratotipos límites do Paleoceno do Pininio Occidental e estratigrafía de secuencias.
- Obxectivo: Determinación de grupos micropaleontológicos e de distribución estratigráfica dentro do Paleoceno do Pirineo Occidental mediante a estratigrafía de
secuencias. - Financiamento: DCICYT.
- Director: Xabier Orue-Etxebarria.
- Equipo de investigación: Catedráticos:
Xabier Orue-Etxebarria e Victoriano Pujalte Navarro (UPV/EHU).Profesorado:
Estibaliz Apellaniz Ingunza, Koldo Núñez Betelu e Aitor Payros Agirre (UPV); Juan Ignacio Baceta Caballero (Universidade de
Huelva). Alejandro Robador Moreno (ITGME).Bolseiro
doctorando: Gilen Bernaola Bilbao (UPV/EHU). - Departamento: Departamento de Estratigrafía e Paleontología.
- Centro: Facultade de Ciencias de Leioa.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
