1989/03/01
21. zenbakia
eu es fr en cat gl
Aparecerá un contenido traducido automáticamente. ¿Deseas continuar?
Un contenu traduit automatiquement apparaîtra. Voulez-vous continuer?
An automatically translated content item will be displayed. Do you want to continue?
Apareixerà un contingut traduït automàticament. Vols continuar?
Aparecerá un contido traducido automaticamente. ¿Desexas continuar?
Revista mensual de plantas. Abril
Texto xerado polo tradutor automático Elia sen revisión posterior por tradutores.
Elia Elhuyar
Crese que o manzano, do mesmo xeito que o resto de froiteiros, só pode dar mazá cada dous anos. E creo que non é así.
: Plantar semente : Planta, Aldaska, Rodaballo, Ollo, Vetas, etc.
CURIOSIDADE Ten que dar o froito cada dous anos? Crese que o manzano, do mesmo xeito que o resto de froiteiros, só pode dar mazá cada dous anos. E creo que non é así. Flor de mazá. Cando o manzano forma o ciclo natural (é dicir, cando neste ciclo non hai una participación significativa do ser humano), o costume da árbore é dar pequenas e poucas froitas ao ano seguinte despois de dar una enorme produción de mazá nun ano, dando moito de novo no seguinte. As razóns desta tendencia son moi sinxelas: - Si un ano prodúcese moita mazá, o manzano sofre moito sacando adiante esa colleita. Ten que soportar grandes cargas e ao ano seguinte descansa un pouco.
- As sementes contidas no froito producen sustancias que inhiben ou reducen a floración do ano seguinte. Por iso, canto máis froitos danse nun ano, menos floración no seguinte e viceversa.
Se se consegue que a produción de mazá sexa aproximadamente a mesma cada ano, o agricultor beneficiaríase dunha chea de vantaxes: - Aumentar nun 40% a produción total dun manzano durante toda a súa vida.
- Controlar o mercado e os prezos (lembrar os problemas que temos coa mazá de sidra: un ano sen mazá e o ano seguinte sen poder vendela).
- Mellorar o calibre e composición das mazás resultantes (maior cantidade de azucre, etc.)
Dous sistemas de control:
Entresacado manual Este sistema é moi preciso (podemos calcular cantos froitos deixaremos en cada árbore paira a produción que queiramos), pero encarece moito os custos, xa que se necesitan entre 200 e 300 horas por hectárea. Illamento químico No interior do froito utilízanse produtos que impiden o desenvolvemento das sementes que crecen, caendo os froitos máis débiles e continuando cos máis fortes. Produtos utilizados: Ácido Naftalenacético (ANA), Naftalenamida (NAD) e Carbaryl. Os tratamentos realizaranse en función da variedade de manzano. A aplicación do tratamento realízase a tantos días (18-14) desde a caída dos pétalos ou medindo a media dos diámetros do froito (Mazá Golden 9-12 mm, Mazá Real 8-11 mm), pero sempre antes de que polo número de sementes se inhiba ou reduce a floración do ano seguinte. O tratamento máis adecuado é a utilización de dous sistemas de illamento: un tratamento químico lixeiro (cunha dose máis débil que a necesaria) e una vez superadas as xeadas, una vez terminada a operación manual de aclarado. Requisitos do illamento químico - Realízase durante a mañá, xa que os raios ultravioletas do sol forte poden anular o produto antes de pasar ao interior do froito.
- O produto debe estar baleiro, é dicir, sen mesturar con medicamentos ou fertilizantes foliares.
- Non tratar árbores menores de 5 anos xa que pode resultar tóxico.
- A temperatura ideal é de 15-18º, pero podemos tratala por encima de 10º.
- Se entre os manzanos predomina una variedade, tomar conciencia do seu comportamento, xa que non todos responden igual.
- A humidade aumenta o efecto do tratamento e reduce os aires secos.
- Tamén é importante a situación da árbore, con maior illamento nos fráxiles. Nas partes máis fortes das árbores tamén se produce un illamento máis débil.
|