Consellos paira accidentes
Pequenos cortes
Si a incisión é pequena e non profunda, limparase con auga e xabón, esmagando o gas limpo paira cortar a hemorraxia. O último paso será pór encima outro gas esterilizado paira evitar que se infecte a ferida. Si o obxecto cortante estaba sucio, ou en contacto co chan (e si houbo cabalos ou andadores ao redor), convén acudir ao médico para que lle administre una vacúa antitetánica.
Mordeduras e picaduras de animais
Limpar ben a ferida con abundante auga e xabón e despois, mentres imos ao médico ou hospital, cubrila cun gas ou deixala ao aire libre. O médico revisará a ferida e decidirá as seguintes medidas (vacinación antitetánica, etc.)
No caso de que una serpe morda, una vez limpada a ferida colocarase ao ferido en repouso e trasladarase inmediatamente ao hospital, sentado, non tombado.
Si a mordedura ou punción é en pescozo ou cara, ou si obsérvase que a enrojecimiento está a estenderse polo corpo, recoméndase acudir ao hospital canto antes.
Queimaduras
Calquera tipo de remedios caseiros vellos (ex. cebola, pasta de dentes, etc.) deben ser rexeitadas. As causas de queimadura máis graves son as que se producen por electrocución. Por tanto, primeiro hai que desconectar a rede xeral, e si isto non fose posible, apartaremos á persoa ferida da fonte de electricidade, pero sen tocala directamente, sempre utilizando algún obxecto illante (trapo, una toalla, ou mesmo un bastón, ou un obxecto de madeira como una cadeira). E una vez feito isto, trasladaremos inmediatamente ao accidentado ao hospital.
Nas queimaduras por insolación, e antes de trasladar ao paciente ao servizo de asistencia (si parecésenos necesario), colocaráselle una loción con calamina e glicerina, co que se reduce a calor e a inquietude. Como preparar esa loción? Nunha botella mestúranse a loción de calamina (cinco cucharadas), a auga (seis cucharadas) e a glicerina (dúas kutxaraditas). Está ben accionado e preparado paira o seu uso. Si non temos isto, pór as comprimidas de auga fría na cabeza e que beba auga fría pero non conxelada.
Si a queimadura é provocada polo lume e as roupas están no lume, a persoa non debe empezar a correr: una vez tapadas e embaladas con algo groso (un abrigo, una manta,...), tirarase ao chan e volverase sobre o chan. Antes de levalo ao hospital, sen quitar a roupa, régase con auga fresca de arriba abaixo e recóllese nun sábano limpo.
Cando a orixe da queimadura sexa un líquido corrosivo, quitaráselle a roupa e lavarase a parte do corpo transportada con abundante auga antes de levala ao servizo de asistencia.
Torcedura (por exemplo nocello)
O primeiro que hai que quitar é todo o que aperta a articulación e o máis rápido posible. Se esperas demasiado, pode resultar moi doloroso quitar un zapato ou mesmo o calcetín.
Aplicar xeo ou trapos mollados fríos sobre a articulación paira frear a inflamación ou inflamación e si é posible manter a articulación arriba (no caso do pé é fácil levantar a perna e apoiala sobre algo) para que descanse. A articulación seguinte á dolorosa (por exemplo o xeonllo no nocello ou o cóbado na boneca) tamén debe estar ben apoiada. Una vez pasados uns minutos, se a dor persiste, deberá acudir ao médico tentando non mover a articulación.
Hemorraxias nasais
Agacharemos á persoa cara adiante paira evitar que inxira sangue e apertaremos o nariz durante uns dez minutos como sanguento mentres respira pola boca. Ao mesmo tempo na caluga (ou mesmo no propio nariz) colocaranse comprimidas ou gases fríos.
Intoxicacións
Ante a menor sospeita de consumo dun produto tóxico (ou en mal estado) débese chamar ao Instituto de Toxicoloxía (Tel. 91- 562 04 20 ) e os seus expertos preguntaranche polo produto inxerido. É importante, por tanto, ter claro que produto causou a intoxicación. Mentres os especialistas non manden, o accidentado non debe tomar nada (nin automedicación) nin empezar a provocar vómitos. Estes momentos previos ao ingreso no hospital deben ser explicados pola orixe da intoxicación e a cantidade de sustancia inxerida, tanto polo accidentado como pola contorna.
Hemorraxia con amputación
Máis que noutros accidentes, o máis importante nestes casos é manter a tranquilidade desde o principio. Mentres a ferida cóbrese con gas ou trapos limpos, hai que apertar sobre a hemorraxia paira evitar que se perda máis sangue. Una vez recibida a parte amputada almacenarase no interior dunha bolsa de plástico que, ben pechada, depositarase sobre cubitos de xeo até o seu traslado co enfermo ao servizo de asistencia.
Peón
Cando alguén que tragou algo (ou se foi da garganta contraria) e aínda non pode respirar, ten que tentar toser moi forte, a ver si expulsa o obxecto que está só molesto. O que non hai que facer nunca é tentar sacar fose o que está molesto ou golpear as costas. Se non salgue así, ou si continúan ou aumentan as dificultades respiratorias, o único que se pode facer é levalo ao hospital e de inmediato.
No caso dun neno pequeno, colocarémolo boca abaixo sobre os nosos xeonllos, co antebrazo, tocándoo coma se fose una gabardina ou una chaqueta, e co bordo da man daremos uns golpes rápidos sobre as súas costas, entre os ósos dos ombreiros.Si é un neno de peito, colle dos nocellos e colga, dándolle uns golpes suavemente suaves.
Se o accidentado, ou o que non pode respirar é un mozo ou una persoa adulta en lugar de ser un neno, colocarémolo detrás del e rodearémolo cos nosos brazos, da mesma maneira que o fariamos paira levantarnos no problema, colocando ambas as mans sobre o seu embigo: una vez que esteamos así comezamos a empuxar automaticamente, una vez cara arriba e una vez cara abaixo, ata que o obxecto que estorba (manobra de Heimlich).
Infarto
A persoa que sofre un infarto nunca esquecerá a súa dor, principal síntoma da enfermidade: a dor severa e agudo que aparece no centro do peito sobe progresivamente cara á garganta, chegando até o brazo esquerdo. Este síntoma aparece repentinamente, e normalmente o paciente sofre suor fría, náuseas e mareo (reacción vexetativa). Hai que ir ao hospital con présas, e como é obvio, quen sufriu o infarto (ou a angina de peito) non debería conducir.
En definitiva, e aínda que é fácil dicir, o importante é tentar estar tranquilo. Se a reacción é terror e bulliciosa, só conseguirás angustiar e angustiar ao paciente. Pero si non sabes que facer, o mellor é pedir axuda.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
