A nosa saúde en mans da informática e os robots

Mendiburu, Joana

Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

A historia do medicamento é longa e ampla, e, como no fondo, sufriu moitos cambios. A radiografía (1896), o cardiograma (1901), o láser (1960) e a ecografía (1970) foron algúns dos avances importantes. Sen dúbida, o gran uso que teñen estas tecnoloxías segue sendo una mostra desta importancia.

Hoxe en día, o desenvolvemento das investigacións tecnolóxicas é algo que se sabe e non se pensa que logo non afecten ao medicamento. Enxeñeiros e médicos colaboran sen descanso na creación de novas técnicas de traballo e robots.

A Comisión Europea sinala que no ano 2002 a robótica suporá 800.000 intervencións.

Telequirurgia, revolución en quirófanos

As achegas das novas tecnoloxías en medicamento nos últimos anos non son despreciables. A unificación microtecnológica, endoscópica e informática revolucionou as técnicas de traballo dos quirófanos.

Paira algunhas operacións xa non é necesario realizar una incisión de 10-15 centímetros, basta cunhas pequenas incisiones. Por este orificio, os cirurxiáns introducen tubos longos de entre 1,8 e 10 milímetros de diámetro até o lugar da intervención. Desde un destes tubos se insufla o gas carbónico para que o cirurxián teña máis espazo paira traballar. No extremo oposto, una microcámara e ferramentas cirúrxicas. As imaxes que toma a microcámara aparecen nunha pantalla que permite ao médico conducir os seus movementos. Do mesmo xeito que nos videoxogos, o cirurxián traballa con aparellos en forma de tesoira.

Esta nova técnica operatoria presenta numerosas vantaxes tanto paira o médico como paira o paciente. Nas imaxes da cámara, o cirurxián ten á vista una imaxe máis completa da parte do corpo, o que permite traballar con maior precisión. O paciente tamén se beneficiou dunha serie de beneficios, xa que ao ter un corte menor a recuperación é menos dolorosa. Xunto a evitar a transfusión sanguínea postoperatoria, garante una anestesia máis lixeira e una cicatriz máis fácil.

Grazas á informática, o cirurxián operado nunca sente só. De feito, na denominada telequirurgia, as imaxes que toma a microcámara poden verse fose do quirófano se están conectadas por computador. Deste xeito, si durante a intervención o cirurxián ten algunha dúbida, pode pedir asesoramento a outro experto ao mesmo tempo. Esta é a operación interactiva que tivo tanta repercusión.

Ademais de intercambiar información con robots teledirigidos, existe a posibilidade de intervir na operación fose do quirófano. Aínda que aínda non é una técnica moi utilizada, por exemplo, nas suturas das arterias pequenas. Esta intervención require una gran precisión e pode requirir a intervención do cirurxián na realización de intervencións concretas e contundentes. Con todo, segundo os expertos, sería demasiado perigoso que calquera operación puidese ser realizada por médicos na outra parte do mundo. Cortar a forza de luz sería suficiente paira pór en perigo a vida do paciente. Esta técnica utilizarase paira a realización de determinados traballos que requiran una gran precisión.

Operación previa

Uno dos obxectivos actuais dos investigadores e cirurxiáns é que os de intervención contacta poidan prepararse antes da apertura do paciente. Aínda que até agora parecía imposible, as investigacións na operación hepática están moi avanzadas.

Grazas a un programa informático, as imaxes de fígado tomadas mediante escáner poden pasar a tres dimensións. O programa é tan complexo que o computador necesita media hora paira realizar o seu traballo. Complexo pero tamén eficaz, detecta pequenos tumores de 3 milímetros.

A continuación, o cirurxián corta a parte que virtualmente detectou o tumor. Marca tres puntos no fígado e o computador mostra as consecuencias desta ablación. Así, o cirurxián decide realizar esta ou outra extracción.

Coa mesma idea queren crear paira o 2006 un robot roboscope que se poderá programar previamente. Aquí tamén se pode ver na pantalla a imaxe do órgano que vai ser intervido grazas ao escáner. Debido a que Roboscope estará conectado ao computador, o cirurxián operará coma se estivese no órgano na imaxe da pantalla. Deste xeito, identificaranse as direccións de traballo e programarase que o brazo do robot non se mova nesas direccións. Ademais, o brazo articulado móvese sen ningunha dificultade por parte do cirurxián, pero mecanicamente está limitado paira evitar movementos bruscos por sorpresa. Garante por tanto a máxima seguridade.

Doutra banda, a anticipación á intervención tamén servirá paira formar aos alumnos. Eles poden repetir os movementos tantas veces como queiran até conseguir a máxima confianza e eficacia. Desde o punto de vista médico, os médicos coinciden en que este tipo de aparellos son imprescindibles paira realizar un movemento concreto.

Robots punteiros

O obxectivo da robótica non é substituír ao médico, senón facilitar e mellorar o seu labor. Preténdese garantir una maior seguridade evitando posibles imprevistos ou traballos deficientes cando o médico está canso ou nervioso.

O robot Aescop, realizado en 1999, foi nomeado "terceira man do cirurxián". Este robot é un brazo longo cunha articulación e a súa "man" é a microcámara imprescindible nas operacións. Aínda que pareza un dos brazos longos que se viron en varias ocasións, ten una gran novidade: o cirurxián dálle as ordes verbalmente. En opinión de Jacques Marescaux, fundador do Instituto Europeo de Teleasistencia, "é moi importante que durante as catro ou seis horas que dura a operación, ninguén deba permanecer na cámara. Ademais de ser un traballo aburrido, fatígaa fai vibrar no brazo do home, e ao cabo dunhas horas non se conseguen imaxes moi claras". Paira conducir o robot Aescop, previamente o cirurxián deberá gravar "acender a luz", "baixar", "dereita" e 23 ordes deste tipo.

Non todos os robots que se deseñen serán utilizados en intervencións cirúrxicas. Por exemplo, o robot Hippocrate que se está desenvolvendo na empresa francesa SINTER, utilizarase paira a prevención de enfermidades cardiovasculares. Está formado por un longo brazo guiado por un computador. A "man" deste brazo é a sonda utilizada paira realizar a ecografía. J. Xefe de Deseño Segundo o médico Gariepy, "a pesar de que a ecografía é actualmente moi utilizada, os pequenos movementos do ecografo fan imposible un seguimento exhaustivo das arterias." Este robot permite controlar a presión arterial durante a realización da ecografía. Desta forma conséguese a presión necesaria paira o paso do sinal de ultrasonidos, pero sen deformar a arteria. Paira facer un seguimento no tempo é necesario traballar sempre coa mesma presión. Preténdese evitar a esterosclerosis, é dicir, a aparición de placas nas arterias. J. O doutor Gariepy subliñou que "a imaxe das placas que aparece na pantalla pode pasar en tres dimensións, o que facilita moito a detección das placas".

M. Laboratorio Lirm de Montpelier O enxeñeiro de Dombre é o deseñador do robot Dermarob. Este robot utilizarase paira a toma de pel desde calquera parte do corpo, principalmente paira reparar zonas queimadas e realizar operacións ortopédicas. A profundidade da mostra de cortiza adoita ser de varios milímetros e debe ser o máis regular posible paira preservar a estética.

Paira o médico este traballo é moi complicado e laborioso xa que hai que presionar cunha forza duns dez quilos. Ademais, por exemplo, ao coller a pel da cabeceira non sempre se traballa en posicións cómodas. Por outra banda, este movemento require un gran coñecemento e experiencia e é necesario realizar as operacións sen interromper a perda de destreza. No caso da ortopedia, por exemplo, isto é imposible xa que este tipo de operacións non se fan habitualmente.

Polo momento realizouse o lado mecánico e eléctrico do proxecto e durante o ano 2001 realizaranse experiencias cos cadáveres.

Comodidade paira o médico

A tecnoloxía non só se traballou paira garantir a seguridade nas operacións e evitar os efectos adversos que debe soportar o paciente. De feito, coa idea de traballar en condicións adecuadas, un sistema vocacional en moitos quirófanos é capaz de dar verbalmente ao cirurxián a orde de adaptación da luz da aula.

Doutra banda, aínda que a telequirurgia é un uso da informática, non é a única! A informática en medicamento utilízase con frecuencia e paira moitas cousas. Sorprendentemente, o 20% da comunicación a través de Internet realízase sobre temas médicos. Nesta cifra inclúense os últimos intercambios de información entre médicos, as páxinas de saúde abertas ao público en xeral e consúltalas "Net-Médicos".

Outras consecuencias

Todos estes avances non só reportaron beneficios, senón tamén outras consecuencias. De feito, se se quere lograr un uso eficiente das novas tecnoloxías é necesario adecuar a formación dos cirurxiáns.

Con esta intención naceu en 1994 o Instituto Europeo de Teleasistencia (EIST), una escola con 17 quirófanos interactivos. O creador Jacques Marescau destaca que "a colaboración era fundamental paira financiar as actividades desta escola. O custo do material utilizado nas clases dunha semana é de 400.000 libras (10 millóns de pesetas). Desde a súa posta en marcha formáronse 4.000 cirurxiáns de 50 nacionalidades".

Nos hospitais e clínicas tamén será necesario contar con persoal de mantemento cada vez máis especializado e apreso.

Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila