Sal yodada da vida
As enfermidades causadas pola falta de iodo convertéronse nun problema importante a nivel mundial e constitúen un gran reto internacional no ámbito da alimentación. Na actualidade, preto de 1.500 millóns de persoas atópanse en perigo pola falta de iodo, a maioría delas atópanse en Asia, África e Sudamérica. Con todo, ademais do terceiro mundo, a falta de iodo xera grandes problemas en países máis desenvolvidos como España, Alemaña, Francia, Grecia, Italia, Portugal, Turquía e países do leste de Europa.
A necesidade de iodo varía en función da idade. O ser humano necesita paira o seu normal desenvolvemento e crecemento una cantidade de iodo de entre 50 mg diarios (paira nenos recentemente nados) e 200 mg (paira mulleres embarazadas e lactantes). O iodo é o elemento básico das hormonas que producen as glándulas tiroides. Esta glándula controla diversas funcións do noso corpo, como o crecemento e o desenvolvemento do metabolismo. Por tanto, ter menos iodo do suficiente pode provocar desequilibrios na nosa saúde.
Diversos estudos concluíron que en países cun nivel de iodo inferior ao necesario, os bebés sofren seis veces máis que os nenos de países que non padecen esta falta de iodo, a moderación da función tiroidea. Este dato é moi preocupante si temos en conta que esta época é moi importante paira o desenvolvemento do cerebro do neno. Ademais dos bebés recentemente nados, o hipotiroidismo (retardación do tiroides) pode ser tamén en nenos, novos e adultos. En consecuencia, a falta de iodo pode provocar una diminución xeral da función mental e una diminución do desenvolvemento físico en nenos e novos, entre outros. Con todo, a falta de iodo é a causa máis grave nos nenos. E é que, ademais de aumentar o risco de perda do neno, pode provocar nel una serie de anomalías congénitas (discapacidade intelectual, xordeira, estrabismo, enanismo…).
Ademais de todas estas enfermidades, un grao de iodo inferior ao debido pode provocar bocio. O bocio é una tumoración da glándula tiroides que produce una inflamación da parte anterior do pescozo. A medida que avanza a idade, a inflamación aumenta con moderación e pode causar problemas estéticos e outros. Nalgúns casos pode provocar pisadas sobre a traquea e problemas respiratorios. O bocio non pon en perigo a vida, pero xunto a outras cousas que xera a falta de iodo, a carga económica que afecta á sociedade é moi grande. A modo de exemplo, en 1987, esta escaseza de iodo na República Federal Alemá provocou un gasto social de 500 millóns de dólares.
Solución sae yodada
A pesar de que algunhas das consecuencias que xera a falta de iodo non teñen volta atrás, na maioría dos casos é fácil e rápido equilibrar o nivel deste compoñente. A mellor forma de tomar o iodo de forma correcta e natural é comer peixe e marisco, aínda que una parte importante do iodo (entre o 20% e o 58%) pérdese na preparación da comida. A través deles, o noso corpo obtería o iodo que necesita, pero non se aseguraría que toda a sociedade tivese a cantidade suficiente de iodo. Por tanto, os profesionais da saúde recomendan a yodación do sal, a auga e/ou o aceite, xa que este método é sinxelo e moi efectivo e económico.
Sen dúbida, o método máis eficaz deste tres é utilizar o sal yodada. Este sal é a resultante de engadir o iodo que perde o sal común durante o proceso de secado. Ademais, dado que case todas as persoas consumen sal, a sociedade no seu conxunto é a mellor maneira de consumir diariamente a cantidade de iodo que necesitamos. Este método é especialmente efectivo nos países desenvolvidos, xa que poden producir sal yodada e distribuíla tamén a través do circuíto comercial. Por todo iso, a Organización Mundial da Saúde (OMS) recomenda a yodación universal do sal.
Así o fan desde hai tempo algúns países europeos e EEUU, e hoxe en día as enfermidades que o iodo xera desapareceron practicamente. Na década de 1920, EEUU e Suíza foron os primeiros países en lanzar a campaña de sal yodada, o que permitiu equilibrar o baixo nivel do iodo.
Salvo algunhas excepcións, o sal yodada debería ser utilizada por toda a sociedade paira cociñar e utilizar como sal de mesa. Esta recomendación é case obrigatoria paira as mulleres embarazadas e lactantes paira garantir o normal desenvolvemento do sistema nervioso central do bebé e do recentemente nado. Nacións Unidas, no cume da Infancia, viu a necesidade de protexer especialmente a estes grupos sociais e decidiu adoptar as seguintes medidas:
- Todo neno ten dereito a tomar na súa dieta a cantidade adecuada de iodo.
- Toda nai debe ter una alimentación de iodo adecuada paira protexer o bo desenvolvemento mental dos seus fillos e fillas.
Con todo, paira os que teñen prohibido tomar sal, recoméndase tomar mariscos e sucedáneos do iodo. Ás persoas que padecen o bocio nodular e a enfermidade de Graves-Basedow (nivel de iodo superior ao debido) non lles convén tomar o sal yodada. A todos os demais si.
Notable falta de iodo na CAPV
Segundo o estudo realizado entre 1988 e 1992, o 75% da poboación da Comunidade Autónoma do País Vasco presentaba un nivel de iodo inferior ao debido. Nesta investigación participaron 4.336 nenos e nenas de entre 6 e 14 anos que, do mesmo xeito que todos os estudos que se realizan sobre o nivel do iodo, baseáronse tamén no grao de iodo dos ouriños e a enfermidade de bocio. O feito de que os nenos sexan obxecto de estudo principal neste tipo de investigacións débese a que, en primeiro lugar, a deficiencia de iodo máis evidente detéctase nos nenos, en segundo lugar, teñen un alto grao de participación e en último lugar ofrecen una boa mostra do espazo no que se realiza a investigación.
Os seus resultados, como xa se mencionou anteriormente, mostraron que en todo o territorio existía un bocio endémico e una clara falta de iodo, a pesar de que este desequilibrio era leve. O nivel medio de bocio no conxunto do territorio foi do 21,2%, cun mínimo do 9% no baixo Donostia-Bidasoa e do 36,7% no oeste do interior de Bizkaia. Doutra banda, o nivel medio de iodación foi de 73,6±42,4 mg/l, desde 69,7±35,3 mg/l en Vitoria-Gasteiz até 79,8±47,6 mg/l no Gran Bilbao. Tendo en conta todo iso, concluíuse que o consumo medio de sal yodada na CAPV é do 25%.
Con todo, a falta de iodo “leve” non significa que teña pouca importancia, senón que, pola contra, foi en 1996 cando se celebrou o 49 de Saúde. Enfermidades e molestias ocasionadas pola falta de iodo na Asemblea Mundial “problema grave paira a saúde pública” e “2000. Paira o ano 2004 considerounos como “a eliminar de todos os países”.
Á vista dos resultados do estudo, considerouse que na CAPV había que fomentar o consumo de peixe e sobre todo o uso de sal yodada. Paira iso, a Dirección de Saúde Pública do Departamento de Sanidade do Goberno Vasco ha deseñado un Programa de control e prevención de enfermidades e molestias pola falta de iodo. Esta campaña publicitaria, baixo a lema “Sae yodada paira a saúde”, pretende que entre os anos 2000 e 2002 os niveis de iodo nas tres provincias sexan do 100% mediante sal yodada.
O obxectivo da campaña é concienciar á sociedade sobre este problema, polo que este programa prevé sacar á luz as conclusións da investigación. Nesta información explicaranse as molestias causadas pola falta de iodo e como previlas facilmente. En definitiva, quérese transmitir á sociedade que cambiar o sal normal polo sal yodada é moito máis beneficioso paira a saúde.
Paira levar a cabo a campaña de publicidade falaron con empresas, comercios e asociacións de consumidores responsables da distribución de alimentos e xa se presentaron 14 hipermercados, 332 supermercados e 517 tendas da CAPV. En todos estes lugares, ademais de vender sal yodada, pódennos dar datos máis precisos sobre o tema. Ademais desta publicidade, carteis, trípticos, pancartas, etc. xa están dispoñibles nestes comercios e nos hospitais e centros de saúde de Farmacia, Concello e Osakidetza.
Con todo, o Departamento de Sanidade considera que é necesario profundar máis nesta información e subliña que este traballo está en gran medida en mans de profesionais que traballan no ámbito da saúde. Moitos dos profesionais deste ámbito teñen una relación directa co público, o que lles permite ter una maior incidencia neste tema. Por tanto, é imprescindible que estes profesionais coñezan ben os pormenores deste programa. Neste sentido, o Departamento de Sanidade elaborou o informe “Iodoprofilaxis na CAPV”, que se distribuirá aos profesionais que traballan nas áreas de Atención Primaria, Ginecología, Obstetricia (Planificación Familiar), Endocrinoloxía, Nutrición, Medicamento Nuclear, etc., paira a súa análise, en farmacias e outros ámbitos da sociedade.
Os perigos da escaseza de iodo na nosa dieta diminúen en canto utilízase o sal yodada. O seu prezo é similar ao do sal común (cunha diferenza entre ambas de menos de cinco pesetas por quilo) e dado que a nosa sociedade pode producir e distribuír este sal, a súa eficacia pode multiplicarse, xa que o sal pode chegar a todos os fogares. No entanto, cabe destacar que o obxectivo deste programa non é aumentar o consumo de sal, senón cambiar o sal común que usamos agora por sal yodada. Desta forma sinxela conseguiremos a mellor prevención.
Enfermidades por deficiencia de iodo- No feto:
- No recentemente nado:
- En nenos, nenas e adolescentes:
-Adulto:
Ademais de todas estas enfermidades, o risco de irradiación tiroidea na poboación con deficiencia de iodo aumenta considerablemente debido ás irradiaciones dos isótopos radioactivos do iodo nos procesos de fisión nuclear. |
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
