Elhuyar Fundazioa
O pasado mes de decembro arrincou en Europa a rede Géant (www.dante.net/geant). Esta rede pretende ser a versión europea da rede Internet2 (www.internet2.edu) desenvolvida en Estados Unidos hai anos. Internet2 é una rede de Internet de alta velocidade, pero non é aberta, xa que só pode ser utilizada por científicos. O proxecto Gèant arrincou ante a falta dunha rede europea similar paira o desenvolvemento científico. Esta rede reúne a preto de 3.000 centros de 32 países. Internet2 é una rede que agrupa preto de 180 centros. A velocidade da rede Gèant é de 10Gb/s, catro veces máis rápida que a de Estados Unidos. Tamén teñen intención de acelerar Internet2 e en dous anos a velocidade alcanzará os 10 Gbit/s, pero para entón a velocidade de Gèant será de 40 Gb/s.
Paira tomar conciencia da importancia da aposta da Unión Europea polo Géant, hai que ter en conta que no próximos catro anos investirá 200 millóns de euros nesta rede.
Porque Géant non é una rede normal. Hai outras moitas redes no mundo que superan a Internet que usamos todos. Até hai pouco, o máis importante era o Internet2 de Estados Unidos, rede que utilizaba a comunidade científica local. Hai que ter en conta que Internet pasou de mans militares a científicos na década dos 80, co que varios científicos empezaron a desenvolver proxectos en rede. Con todo, o éxito de WWW frustrou o uso que os científicos facían de Internet, xa que o colapso da rede non permitía traballar. Os científicos necesitaban os anchos de banda paira traballar, e a situación de Internet nos 90 non permitía.
Por iso é polo que en 1996 xurda Internet2, una rede de alta velocidade paira científicos que permite traballar en proxectos totalmente inviables a través de Internet. Por exemplo, un astrónomo que utiliza Internet2 poderá utilizar en tempo real os radiotelescopios distribuídos por todo o mundo a través do seu computador. Pero ademais, grazas a esta rede cada vez hai máis posibilidades de que científicos afastados entre si traballen xuntos. Un exemplo diso pode ser o proxecto sobre o xenoma humano.
Pero non creas que estas redes teñan cableado independente de Internet. En moitos casos ambas as redes van polo mesmo cableado, pero o ancho de banda é moito maior paira Internet2 ou Gèant que paira os usuarios habituais.
Por tanto, a case única rede científica existente até o momento era Internet2, que ao ser una rede de Estados Unidos, non era de gran utilidade paira os científicos europeos. Os científicos que querían conectarse de Europa a Internet 2 podían facelo, pero non conseguían en absoluto a mesma velocidade que os científicos estadounidenses.
O nacemento de Gèant deixou atrás Internet2. Comezou a súa andaina o 1 de decembro e para entón naceu cunha velocidade de 10 Gbit/s, catro veces superior a Internet2. En dous anos espérase ademais que a velocidade de Gèant sexa de 40 Gbit/s. Con iso espérase que os científicos europeos teñan as mesmas vantaxes que os estadounidenses, pero a realidade é moi diferente.
Hai que ter en conta que, a diferenza de Estados Unidos, a situación de todos os países europeos en materia de telecomunicacións é moi diferente. Por iso, dos 32 países conectados a esta rede, moi poucos son capaces de utilizar o seu potencial na súa totalidade. Por exemplo, en Reino Unido, Francia e Alemaña están totalmente dispostos a aproveitar a rede; no Estado español, RedIris é o que ofrece acceso ao Gèant, que ofrece una velocidade de 2,5 Gbit/s. Pero, por exemplo, Portugal aínda ofrece peor velocidade.
Ademais, dispor dunha rede que ofreza una velocidade de conexión moi alta non serve de nada se os centros que se conecten a esta rede non están preparados paira iso. Se se quere aproveitar totalmente a velocidade de Gèant, todos os centros deberían conectarse cun gigabit por segundo, pero a realidade é moi diferente.
E en Euskal Herria, EuskoNixNon se trata dunha rede independente, pero se espera que a velocidade de Internet en Euskal Herria acelérese con este proxecto. EuskoNix é o punto neutro de Internet desenvolvido no País Vasco, é dicir, algo como a praza pública na que os provedores de Internet situados no País Vasco intercambian o seu tráfico. O obxectivo é que cando nos conectamos a Internet, e queremos acceder aos servizos doutro provedor próximo, non teñamos que dar voltas polo mundo paira chegar a el e acudir directamente a el. Este tipo de puntos neutros son comúns noutros lugares como España con EspaNix ou Cataluña con CatNix. O punto neutro de Euskal Herria, nacido co impulso da UPV-EHU, espérase que estea en marcha paira a primavera e implantarase no campus de Leioa. O Goberno Vasco financiará con 770.000 euros os dous primeiros anos de infraestrutura e funcionamento necesarios, a partir dos cales se fará cargo das universidades e empresas fusionadas. Os asinantes son: UPV, Universidade de Navarra, Mondragon Unibertsitatea, Universidade de Deusto, EuskalTel, Abrared, Sarenet, Ibercom, Mondragon Conet, EJIE e Osakidetza. A todos eles sumáronse os principais servidores de Internet, excepto Telefonica, que constitúe un problema importante xa que Telefónica é o provedor de maior tráfico a nivel estatal. |