Como xa fixemos no apartado anterior sobre os tipos de leite, hoxe falaremos dos seus ingredientes. Os principais ingredientes do leite enteiro son: 37% auga; 3,5% proteínas; 4,8% lactosa; 3,1% graxas; 0,7% vitaminas e 700 mg de sales minerais, entre as que destaca o calcio.
Aínda que o leite enteiro contén todo isto, eliminando algúns ingredientes e engadindo outros, obtéñense novos tipos de leite co obxectivo de manter a saúde.
O leite semidesnatada e desnatada obtense eliminando as graxas a medias ou totalmente. Aínda que nos queren facer crer que o resto dos ingredientes destes leites non cambian, isto non é do todo certo, xa que ao eliminar as graxas tamén se eliminan as vitaminas solventes das graxas que se atopan no seu interior, entre elas a vitamina D, que realiza un traballo imprescindible paira a absorción de calcio. En consecuencia, aínda que o leite enteiro e desnatada teñen a mesma cantidade de calcio, o calcio desta última non se aproveita tanto como na outra.
Por iso, naqueles casos nos que non haxa problemas de colesterol e graxa, recomendariamos leite enteiro ou semidesnatada. Se padecen as enfermidades mencionadas será necesario tomar leite desnatada, pero fixarvos niso, xa que neste caso será mellor enriquecela en vitamina D.
Outra sustancia que impide a absorción do calcio é a cafeína, polo que non convertamos o leite na nosa única fonte láctea.
Paira cubrir adecuadamente as necesidades de calcio dunha persoa ao longo do día, a inxesta de 2-3 lácteos será obrigatoria en adultos e 3-4 en nenos e adolescentes. Consideramos lácteo un vaso de leite, un iogur ou un anaco de queixo de 30 g.
En definitiva, se queres manter o teu nivel de calcio de forma adecuada e saudable, recomendámosche que tomes leite enteiro, semidesnatada ou desnatada enriquecida en vitamina D (só cando haxa problemas de graxa). O leite tomaríase baleira, con café descafeinado ou un pouco de cola. O consumo moderado de café con leite non ten efectos prexudiciais, pero se sabe que non ten valor de lácteo.
BREVESA finais de setembro de 1997, por orde da EE.UU., estes dous medicamentos que teñen como obxectivo reducir o apetito polo tratamento da obesidade retiráronse do mercado sospeitando que polo si ou polo non causaban problemas nas válvulas cardíacas. En Estados Unidos, a diferenza de Europa, estes produtos vendíanse sen receita médica, polo que o seu consumo era relativamente alto e, por tanto, a decisión foi tomada por medo a investigacións concretas nesta materia. En Europa o consumo é controlado polos médicos, polo que non se detectou una relación directa coas enfermidades das válvulas cardíacas. Por tanto, será necesario promover investigacións máis rigorosas se se quere coñecer ben as reaccións e consecuencias reais destas sustancias. |