Como realizar estudos ecolóxicos?
A ecoloxía, ademais de ser un tema socialmente discutido, é tamén una ciencia, é dicir, os científicos realizan hipóteses e sométenas á experimentación, asumindo así as hipóteses como boas ou malas. En definitiva, con estas hipóteses preténdese desenvolver una teoría xeral que explique as relacións entre os seres vivos. Neste punto a ecoloxía achégase á filosofía (estas teorías queren explicar a vida).
Por iso neste artigo analizaremos os traballos dos que se dedican aos bosques. En primeiro lugar, o ecoloxista expón algunhas preguntas no seu interior, e si imos aos montes de Euskal Herria a pregunta máis importante é: Por que onde hai ROBLEDAL non se crea o HAYEDO? e viceversa, onde está o HAYEDO desenvolvendo o ROBLEDAL. Probablemente hai un problema de competencia, é dicir, cando na zona na que se atopa o robledal, o haxa e o carballo empezan xuntos, o carballo é o que gaña a competencia. É una competición na que un destrúe ao outro e na que ambas as especies xogan una vida. No hayedo compite o hayedo co carballo. Todo está permitido nesta competencia (roubar a luz, roubar sales minerais, matar con fame os arbustos...). Este é o panorama.
No bosque hai una gran guerra. Vendo isto, os ecoloxistas empezan a reflexionar e a dar voltas. Tamén xorden hipótese: a competencia prodúcese no chan ou, máis concretamente, no chan. Por tanto, o noso ecolóxico vai cunha pa ao monte, ao bosque, paira tomar mostras de terra. Cólleos e lévaos ao laboratorio. A mostraxe realizouse en dous tipos de bosques e a análise de laboratorio indicou ao noso ecolóxico que todas as mostras do chan son similares. A súa hipótese foi á deriva: o chan non é a razón paira gañar uns (carballos) ou outros (haxas).
Una vez máis se tratou de demostrar outra hipótese. As condicións físicas do medio ambiente poden condicionar a distribución de ambos os bosques. E si, parece que a altura respecto ao mar separa perfectamente ambos os tipos de bosques. Pero... que influencia ten a altura na fisiología destas dúas especies?. A altura probablemente condicionará a temperatura e a iluminación, o que condicionará a fisiología das árbores e a súa distribución. O ecoloxista debe confirmar isto, ten una nova hipótese de traballo. A mellor maneira é traer as árbores ao laboratorio e nel controlando a temperatura e a luz e introducindo variacións nestas variables aceptar ou anular a súa hipótese. Pero... non podemos entrar no laboratorio.
Por tanto, levaremos o “laboratorio” ao bosque, ou mellor devandito, as ferramentas de medición. E cando o utillaje estea situado no bosque, chamaremos á conxunto Estación Experimental. Pero, como e onde organizará o noso ecolóxico as estacións experimentais?
... Paira empezar, irá ao bosque e deberá atopar dous modelos ou tipos forestais. Non cho penses
i
fácil
até
,
A maior parte dos bosques de Euskal Herria sufriron a influencia humana e, si é posible, os bosques “naturais” son os máis útiles paira o ecolóxico. O lugar de localización das estacións, sempre que sexa posible, deberá ser o mesmo paira todas as demais variables (pedra orixinal, pendente, orientación, etc.) e a variable será única, é dicir, a especie arbórea.
Isto é case imposible. Una vez localizadas estas dúas áreas tipo, instalará as súas ferramentas e artefactos. Interésalle medir as temperaturas do chan, pero terá un gran obstáculo; os termómetros de mercurio non poden medilas no subsolo. Paira solucionar este problema, o noso ecoloxista tamén debe coñecer a electrónica. Deberá utilizar termómetros electrónicos. Nas tendas non se venden e el terá que construílas. Estes termómetros permiten o paso de máis electróns a medida que se fai máis quente. O noso ecólogo, por tanto, medirá cantos electróns deixa pasar. Tamén se deben estudar as temperaturas no aire, sendo as máis importantes as máximas e as mínimas. Estes pódense medir cun termómetro de mercurio.
A luz tamén é moi importante paira as árbores, xa que é a fonte de enerxía da vida. Grazas á luz, a planta produce o seu gas CO2, procedente de auga e sales minerais. Aquí tamén noso ecólogo controlará a luz, pero que luz?. Aquel que chega ao bosque, é dicir, que chega á cima das árbores ou que entra por el?. O biológicamente máis interesante é coñecer a cantidade de luz que permite introducir os bosques e o grao de aproveitamento dos mesmos. O fotómetro colocaraos no extremo da árbore, dentro do bosque e entre ambos. Deste xeito, poderá coñecer a proporción que queda no bosque da luz que chega en ambos os tipos de bosques.
Outro problema é detectar se o bosque vive ben ou mal. E como se consegue?. Paira iso colócanse redes sobre o terreo e poderemos calcular o número de froitos, follas e flores que produce a árbore. O máis importante son as follas, xa que nas follas hai clorofila e son os principais produtores. Se un bosque desprende moitas follas, significa que a capacidade de produción deste bosque é maior que a doutro con menos follas.
O ecolóxico tamén mide a biomasa existente. E paira que?. A biomasa é un parámetro moi importante paira os ecoloxistas, xa que permite coñecer a saúde deste ecosistema.
E quizais o factor máis importante sexa a auga. A auga é o que permite a vida. As plantas sábeno perfectamente, e o noso ecoloxista, sabendo iso, dirixirase ao bosque paira controlar a auga. Quere saber canto chega ao bosque, canto queda na superficie das follas, canto baixa da superficie do tronco, canto se verte pola ladeira, canto se perde polo chan. E todo iso con outros tantos dispositivos como lisimetros, pluviometros, etc. Posteriormente tomará mostras de auga e analizaraas químicamente no laboratorio. Deste xeito poderá coñecer a cantidade de alimentos necesarios paira as árbores, así como o seu movemento no sistema adoito-aire. É dicir, coñecerá o ciclo de nutrientes e así predicir o desenvolvemento do bosque a longo prazo.
E despois de ir ao monte a recompilar datos polo menos durante un ano, é posible que o ecólogo achéguese un pouco máis ás respostas a esas preguntas iniciais.
Por último, queremos agradecer ao Padroado Municipal de Albergues e Acampados de San Sebastián que nos permitiu pór as nosas estacións experimentais nos bosques.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
