O fax e os teléfonos empezaron a traballar desde a mañá. A comunicación entre o equipo de traballo realízase en gran medida grazas a iso. E é que, ademais da oficina, hai moitas persoas que traballan paira a revista en horas que roubaron os seus quefaceres diarios. Algúns se encargan de crear seccións fixas e outros nos envían reportaxes periódicas. Sen a colaboración dos colaboradores, sería imposible completar a revista e, conscientes diso, cada vez esforzámonos en incorporar máis persoas paira crear una rede máis compacta. Parece ser que nos formamos na caza de colaboradores.
A mañá continúa e é o momento de supervisar a prensa. Buscamos noticias que cheiran á divulgación e localizámolas. Non falta a posibilidade de discutir sobre o tratamento destas noticias; paira evitar que os erros cometidos polos demais prodúzanse na nosa contorna, este exercicio é saudable.
Ler artigos ocúpanos máis tempo do que moitos esperaban. Os traballos recolleitos na redacción non chegaron, os compañeiros encargados de publicalos en bruto e de realizar as adaptacións saben perfectamente o difícil que é fixar normas nunha linguaxe non estandarizado. Tras as primeiras emendas de portada, chega a segunda lectura e así se adapta o artigo aos nosos apartados. Aínda que a moitos lles pareza un camiño demasiado longo, só así poderiamos garantir a calidade dos artigos publicados. E así o facemos.
Nada máis empezar as maquetas ábrese un debate intenso. Ás liñas continuas hai que darlle formas diferentes e estúdanse diferentes alternativas. Mentres tanto, continuaremos coas últimas correccións, infogramas e imaxes. As páxinas, artigos e subsecciones soltas adquiren forma de revista. Trátase de filmar o traballo realizado nos computadores. Todo está listo.
Así o criamos, pero algo falla no último momento. Murphy estaría orgulloso do noso traballo. Volve a carreira contrarreloxo e temos que facer o último esforzo deste número. Contra os prognósticos chegaremos a tempo. Una vez filmada a revista, analizaranse de forma individual as páxinas, cores, fotografías e demais detalles. Una vez revisado todo correctamente envíase á imprenta. Hoxe pola noite durmimos tranquilos.
Ao día seguinte acenderanse as luces e computadores ás oito da mañá. Como vedes, non se pode esperar á seguinte: hai que ir buscala. En canto teñades a revista, recibiredes as vosas inquietudes. Para entón estaremos a traballar cara a cara.