Aviso de sede
Entre o 60 e 65% do corpo humano é auga. Máis da metade. A proporción é elevada, xa que nesta auga danse as funcións fisiológicas necesarias paira vivir. Paira o ser humano é imprescindible manter esta proporción de auga para que todas as súas funcións cúmpranse correctamente.
Algunhas destas funcións están relacionadas co mantemento da homeostasis, é dicir, coa independencia das características corporais como a temperatura, a concentración dos compostos do corpo e a propia cantidade de auga respecto das variacións externas. Si por algo o corpo perde auga e non recupera despois, pode chegar a ter problemas paira o seu bo funcionamento. Paira evitar problemas, cando a auga empeza a afastarse dos valores do equilibrio, acéndese o sinal de alarma: sentimos sede, sensación de que o corpo necesita auga.
Bebemos auga paira acougar a sede, pero cando bebemos non enchemos a escaseza de auga. A auga, en primeiro lugar, avanza no aparello dixestivo até chegar ao intestino, onde é absorbida paira pasar á zona que necesita: o medio interior do corpo.
O medio interior é a parte na que se realizan todas as funcións do corpo. Co aparello dixestivo, e do mesmo xeito que cos aparellos respiratorios e excretores, realiza un intercambio de sustancias innecesarias que, en definitiva, son uns tubos que atravesan o corpo, o medio externo do corpo. As membranas destes tubos son o límite entre o medio exterior e o interior.
A sede do corpo
O medio interior distribúe a auga en tres compartimentos: dentro das células, entre as células e dentro dos vasos sanguíneos. Os tres compartimentos están intercomunicados e entre eles prodúcense constantes intercambios de auga e de solutos necesarios. A auga é a principal facilidade de paso. Se una persoa perde auga, a auga que queda no corpo distribúese entre os tres compartimentos. Paira iso, existen canles específicas nas membranas celulares que permiten o paso exclusivo da auga. Denomínanse aquapescas.
A auga móvese pola ósmosis: cando as disolucións situadas a ambos os dous lados dunha membrana semipermeable presentan una concentración diferente, o disolvente pasa dunha solución de baixa concentración a unha concentración elevada, até igualar as concentracións de ambos os lados. No corpo, as membranas semipermeables son membranas de células e vasos sanguíneos e disolvente, auga.
Por tanto, ao perder a auga, debido á ósmosis, todo o corpo percibe esa falta de auga, incluso o centro que controla a necesidade de auga do corpo, o hipotálamo. Paira coñecer a estado da auga do corpo, o hipotálamo mide a presión dos vasos sanguíneos e a concentración do sangue nos vasos sanguíneos que chegan até o hipotálamo. Ao perder a auga, a presión dos vasos sanguíneos é menor, xa que o volume de sangue diminúe e o sangue está máis concentrada. Cando o hipotálamo detecta falta de auga, comeza a pedir auga: fai sentir sede.
Perda de auga paira eliminación de residuos
Ademais da auga, o corpo necesita outros ingredientes como os alimentos paira obter enerxía. Cando as células descompoñen os alimentos, xunto coa obtención de enerxía, producen como residuos compostos altamente tóxicos. A eliminación destes compostos do corpo é fundamental paira o bo funcionamento das células. Ao ser estes residuos solubles en auga, o corpo aproveita esta auga paira eliminala.
A expulsión ocorre nos riles. Como se mencionou anteriormente, una vez atravesada a membrana dos riles, a auga e os residuos pasan ao aparello excretor, por tanto ao medio externo. Os riles encárganse da eliminación dos residuos e de manter en equilibrio o volume de auga do medio interior. Paira cumprir este obxectivo teñen una gran capacidade paira concentrar ou diluír os ouriños en función do nivel de auga corporal.
Con todo, esta capacidade ten un límite, e nas condicións máis duras, por exemplo, aínda que una persoa que non ten auga estea a suar e afogada a sede, os riles producen ouriños, aínda que sexa en detrimento do balance de auga. As células, no desempeño da súa actividade, xeran de forma continua residuos que deben ser eliminados polos ouriños. Nas condicións do exemplo, os riles farán todo o posible paira concentrar os ouriños, é dicir, paira eliminar o maior número de residuos posible no menor volume de auga posible, pero sempre eliminarán a auga. O corpo detense con menos auga, polo que se acende o sinal de alarma: sede.
Perda de auga paira regular a temperatura
Outra vía de perda de auga do corpo é a sudoración. A suor serve paira disipar a calor do corpo. Se una persoa está a alta temperatura ou realiza algunha actividade física, os tecidos do corpo quéntanse. Do mesmo xeito que ocorre co volume de auga, paira o corpo é imprescindible manter a temperatura corporal en determinados valores. O corpo ten receptores de temperatura na pel e no interior do corpo. Cando se detecta un aumento da temperatura corporal, o corpo comeza a suar paira devolvela aos valores habituais.
A suor é en gran medida auga. Os vasos sanguíneos transportan a auga até a pel, que por evaporación disipa a calor producida polo corpo. Isto permite que o home regule a temperatura corporal. Así, canto maior é a calor corporal, máis auga perde pola suor. Cando non hai suficiente auga paira realizar adecuadamente as funcións do corpo, acéndese a alarma: sente sede.
Risco de sede
Por todo iso, sabemos que coa sede o noso corpo advírtenos da falta de auga. E si non bebemos, que? O corpo terá cada vez menos auga e, a partir de certo nivel, a escaseza de auga provocará danos. Este dano denomínase deshidratación.
Por unha banda, a perda de auga das células fai que os compostos intracelulares acumúlense, estean máis concentrados. Nesta situación é posible que existan problemas paira cumprir as funcións das células, xa que os compostos non terán a estrutura necesaria paira o seu correcto funcionamento. Doutra banda, redúcese o volume de sangue nos vasos sanguíneos. Isto afecta a todo o corpo, xa que ao ter menos sangue, o sangue non pode chegar a todas as partes do corpo. En consecuencia, non poderá levar osíxeno nin alimentos a todas as partes nin expulsar os residuos xerados nas mesmas. Co fin de compensar a escaseza de sangue, aumenta a frecuencia de latexado do corazón, diminuíndo a circulación de sangue no corpo pero aumentando a velocidade. Nesta situación, a persoa sente fatiga.
Outra das consecuencias da escaseza de sangue é a existencia de problemas de disipación de calor, xa que a prioridade da recollida de sangue débese a que o sangue non pode chegar á pel. Por tanto, en estado de deshidratación, a calor acumularase no corpo sen que se poida disipar.
Se o corpo non pode manter a súa temperatura en equilibrio, sufrirá danos. A persoa nesta situación sofre una hipertermia, sendo a máis habitual sufrir un golpe de calor. Os seus síntomas adoitan ser fatiga repentina, náuseas ou dor de cabeza; si é máis grave pode ter problemas de coordinación de movementos ou mesmo delirios, chegando nos casos máis graves a perder o coñecemento.
Solución á sede
Todos estes problemas teñen una solución sinxela: beber. A sede se calma no momento da bebida; aos poucos absórbese auga no intestino e introdúcese no ambiente interior do corpo, o que permite recuperar a concentración do medio interior do corpo en equilibrio.
Agora vén a pregunta de sempre: cal é a cantidade que hai que beber ao día? Pois o que o corpo demanda, nin máis nin menos. Hoxe en día está de moda beber gran cantidade de auga, pensando que é beneficioso paira a saúde, que limpa o corpo e apoiándose en máis tópicos como este. E iso non é certo. De feito, una persoa sa, sen problemas nos riles, o corazón e o hipotálamo, é suficiente con beber a medida que sente a sede paira satisfacer a necesidade de auga do día.
Se alguén, sen sentir necesidade, bebe auga, esta será absorbida polo corpo, irá aos riles e sairá como entrou, do que o corpo non se beneficiará. É máis, se bebe en exceso pode prexudicar ao corpo. Xa se mencionou anteriormente que os riles teñen un límite de concentración de ouriños. Así como diluír os ouriños. Se bebemos demasiada auga, ao ser eliminados eliminaranse outros compostos xunto coa auga, o que pode ocasionar una perda da concentración do medio interior do corpo en condicións de equilibrio, una maior dilución. Isto provocará outros problemas.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
