Domótica, una realidade que parecía ficción
Nas vivendas actuais existen numerosos sistemas automáticos que permiten una vida máis segura, máis cómoda e/ou aforradora de enerxía. Estes sistemas desenvolvéronse na década dos 80 como consecuencia da automatización industrial.
Moitos destes sistemas automáticos son xa coñecidos. Por exemplo, os sistemas de xestión enerxética pódense atopar en moitas vivendas. As máis sinxelas son os termostatos, que ao alcanzar a temperatura programada previamente, desconectan o radiador de calefacción ou a caldeira de quecemento de auga.
Os temporizadores e programadores tamén se atopan en moitas vivendas. Así son, por exemplo, os aparellos paira acender a calefacción una hora antes de que chegue a casa ou apagala cando uno queira, e os aparellos paira acender ou apagar as luces a unha hora determinada. Do mesmo xeito que estes, os automatismos en materia de seguridade cobraron gran importancia, como alarmas antirrobo, dispositivos que detectan a existencia de lume ou fugas de gas ou auga, etc. Se hai máis sistemas de automatización: mandos a distancia paira abrir portas, contestadores automáticos, acumuladores eléctricos paira aforrar enerxía…
Por tanto, está claro que no seu momento a automatización dos sistemas permitiu vivir máis comodamente e con maior seguridade nas vivendas. Pero o desenvolvemento non se limitou a iso, xa que logo chegou a domótica. Una das palabras novas da década pasada.
A domótica, en definitiva, consiste en agrupar as funcións de automatización nun único sistema. A vantaxe desta integración é que se necesita una soa instalación, que o usuario aprenda o funcionamento dun único sistema, que o usuario se relacione cunha empresa e un sistema de asistencia técnica e, o máis importante, que ao estar integrados todos os sistemas o servizo sexa máis optimizado, por exemplo, cando se pon en marcha o sistema antirrobo, o sistema domótico pode entender que a casa se quedou baleira e baixar varios graos de temperatura, aforrando enerxía ao mesmo tempo.
En Euskal Herria hai varias empresas que sacaron o sistema de redes domóticas. Fagor, por exemplo, xunto co centro de investigación Ikerlan de Arrasate-Mondragón, leva tempo traballando neste campo. O resultado deste traballo foi Fagor Sare Domótica. Nesta rede integráronse os electrodomésticos, quentadores, equipos de seguridade e comunicacións.
O núcleo do sistema é o Domo Maior, que controla e monitoriza os aparellos domésticos a través do teléfono. Paira dar as ordes, o Domo Maior utiliza a instalación eléctrica da casa, polo que non é necesario realizar una nova instalación. O sistema é totalmente modular, é dicir, o usuario elixe os aparellos e aplicacións que desexa introducir na rede domótica. É o traballo que pode realizar o propio usuario paira introducir ou sacar algún elemento da rede, xa que se programa facilmente. De feito, nas oficinas e talleres hai xente que se encarga do mantemento e da instalación, pero non nos fogares.
As vantaxes tecnolóxicas que se darán no futuro beneficiarán ao sistema domótico.
Desta forma, CENELEC, organización europea que regula a calidade das instalacións eléctricas, lanzará novos regulamentos paira mellorar a calidade da comunicación a través da rede eléctrica dos fogares. Estas medidas entrarán en vigor a finais de ano.
Os investigadores que traballan na mellora de instalacións domóticas, ademais de optimizar a rede eléctrica, teñen outra liña de investigación: as comunicacións por radio. Este tipo de sistemas coñécense desde hai tempo: os auriculares inalámbricos ou os tradicionais instrumentos de mando paira abrir as portas do garaxe, por exemplo, utilizan a comunicación vía radio. Este tipo de comunicacións é barata, pero como estas utilizan a mesma radiofrecuencia, prodúcense numerosas interferencias.
Co fin de solucionar estes inconvenientes, creáronse una serie de iniciativas, una das máis importantes é a normativa que implantou a nova banda de frecuencias. Como consecuencia, obtívose una banda de frecuencias de 868 Mhz, dentro da cal se extraeron varias subbandas. Cada una delas será paira cada tipo de aplicación. Por exemplo, as aplicacións de son discorrerán por unha subcarpeta, as aplicacións de seguridade por outra, etc. Desta forma, polo menos, reducirase a competitividade entre aplicacións. Ademais, esta normativa limita o tempo de uso destas subtarjetas a cada aplicación.
Bluetooth, a nova tecnoloxía de radio, tamén ten una gran esperanza na domótica. En definitiva, a tecnoloxía Bluetooth permite conectar todo o que se conecta por cable sen necesidade de utilizar cables. Pero non se limita a iso. Esta tecnoloxía non é só paira conectar o rato, a impresora ou calquera outra cousa co computador, senón que permite conectar dispositivos que non teñen relación directa e sincronizalos automaticamente. Así, por exemplo, o teléfono móbil pode utilizarse paira abrir portas, paira conectar con electrodomésticos, paira levar documentos desde o teléfono ao computador, paira ler contadores, etc.
En 1994 os fabricantes de teléfonos móbiles e computadores viron a necesidade dunha nova tecnoloxía inalámbrica. Con todo, nos últimos anos o mercado dos teléfonos móbiles retardouse moito, están a facerse menos dispositivos electrónicos e non se está abaratando de maneira significativa, polo que tampouco se abaratou a tecnoloxía. A tecnoloxía Bluetooth vai máis lenta do que inicialmente se pensaba.
No entanto, paira o despregamento da domótica é moi importante que os sistemas de diferentes marcas compréndanse entre si. Os electrodomésticos que habitualmente se atopan nos fogares non son da mesma marca, a lavadora pode ser dunha casa e a neveira doutra. Pola súa incompatibilidade, non se permite a instalación dunha soa instalación domótica. Por tanto, ao consumidor só quedan dúas opcións: una, converterse no escravo dunha marca determinada e outra, non instalar instalacións domóticas. A domótica ten que estandarizar, unificar a linguaxe entre todos os dispositivos. Se consegue alcanzar este nivel de estandarización e o desenvolvemento previsto das telecomunicacións, dentro duns anos cásalas domóticas van ser moito máis abundantes que as actuais.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
