Campión de divulgación

Tamén se converteu en costume. Elhuyar dos últimos catro anos. Nada máis coller o número de febreiro da revista Zientzia eta Teknika, ese lector prudente saberá de que falamos. Nós non entregamos os Premios Nobel, nin os premios especiais paira as científicas Helena Rubinstein, que se entregaron por primeira vez este mesmo ano. Pero co paso dos anos, os nosos premios tamén conseguiron eco na comunidade científica vasca. E iso é precisamente o que queremos que che explique nas páxinas que seguen, con palabras e imaxes. O 16 de xaneiro déronse a coñecer os Premios de Divulgación CAF-Elhuyar de 1997. Este ano a convocatoria chegou á cuarta edición.

Kepa Altonaga, Pili Calzada, Jon Altonaga, Ana Ponte e Itziar Nogeras.
J. Larrañaga

Como vén sendo habitual, o acto de entrega de premios permitiunos reunir a amigos e compañeiros. No restaurante Txzain Beltxa de Lasarte-Oria xuntámonos máis dun centenar de persoas paira degustar os deliciosos pintxos de Pepelu e os seus compañeiros e paira felicitar aos gañadores deste ano. Tras o breve evento tivemos a oportunidade de facelo.

... e con catro

I. Nogeras

Un percorrido de catro anos, paira os que estamos a organizar os Premios CAF-Elhuyar. Catro anos, é certo, o tempo suficiente paira poder xulgar a repercusión dun premio. Pero, como dixo Inaki Irazabalbeitia, presidente de Elhuyar Kultur Elkartea, no seu discurso de entrada, “a divulgación científica en eúscaro foi alcanzando paulatinamente o nivel que lle corresponde; os resultados do traballo realizado ao longo dos anos son os que se están publicando grazas ao premio”.

O certame comezou hai catro anos, promovido por Elhuyar Kultur Elkartea e subvencionado pola empresa CAF de Beasain. O obxectivo era crear un foro adecuado para que os profesionais que traballan en eúscaro, tanto científicos como xornalistas, poidan publicar os seus traballos. Neste catro anos participaron preto de 100 persoas, publicando artigos e libros. Elhuyar tamén antes do certame. Moitos bos escritores formáronse na revista Zientzia eta Teknika, todos os meses e sen faltar —eskerrik asko!—, que nos achegaron de forma clara e sinxela os diferentes aspectos da ciencia. Sen eles, esta revista que tes entre mans dificilmente chegaría ao seu número 128. Pero paira os novos escritores é máis difícil conseguir esta primeira experiencia, na que precisamente se forme. Co obxectivo de encher ese baleiro, creouse o premio: “provocar” a novos escritores. Aclaremos, primeiro de nada, quen son os novos escritores: os que publicaron menos de cinco artigos na nosa revista ou ningún.

Javier Duoandikoetxea, Koldo Nuñez-Betelu e Luís Mari Bandres.
I. Nogeras

A divulgación en eúscaro tivo que empezar a correr sen ter tempo paira aprender en catro patas. Ao longo do percorrido formamos aos escritores, aos lectores e á propia lingua. En poucos anos, de feito, o eúscaro conquistou zonas que até hai pouco eran completamente estrañas e entre elas, por suposto, a divulgación científica. Os autores trataron con gran precisión os temas científicos. Habilitaron o mesmo idioma; hoxe en día non é tan difícil atopar vascos que poidan escribir sobre calquera tema científico de vangarda. A ciencia e a tecnoloxía son os alicerces fundamentais das sociedades modernas; a divulgación é tamén una parte importante da cultura universal. E iso xa se fai en eúscaro con total normalidade e naturalidade. En certa medida, este tipo de iniciativas débense á capacidade da propia lingua.

Listaxe de Honra 1997

Inaki Irazabalbeitia e Arantxa Aurrekoetxea.
I. Nogeras

Os premios danse a coñecer ante vós, os afeccionados, lectores, amigos e colaboradores de Elhuyar. Até a data, xa que só os membros do xurado coñecen a lista de honra, que se reuniu a finais de decembro nas nosas oficinas de Usurbil e conservouse en silencio até a entrega dos premios.

Segundo a convocatoria deste ano presentáronse aos premios traballos de dous niveis. No nivel A recollemos artigos de divulgación xeral e no nivel B de Urbanismo e Economía e Empresa. Este último premio é a novidade máis destacada deste ano. Tal e como sinalou Jose Mari Rodriguez Ibabe no acto de entrega, “os traballos que se están realizando neste campo son cada vez máis importantes. Antigamente distinguiamos ciencia e tecnoloxía totalmente, pero hoxe en día van da man. Cada vez son máis importantes as áreas empresariais, económicas e urbanísticas paira o desenvolvemento deste país e temos que recoller eses traballos na nosa lingua, o eúscaro. O eúscaro ten que abarcar tamén eses ámbitos”.

lV de divulgación científica. Resultados dos premios

XURADO

Jabier Agirre, médico de UZEI, lehendakari do Goberno Vasco Jesus
Mari Txurruka, biólogo, profesor da UPV-EHU Jose Mari
Rodriguez Ibabe, enxeñeiro superior, investigador do CEIT Josetxo Alvarez, ecoloxista, profesor Mikel
Zurbano, licenciado en economía, profesor
da UPV

Primeiro premio 100.000 ptas.

I. Nogeras

Título: Cacyreus Marshalli: a bolboreta que comeu ou comeu a túa geranio.Autor:
Santiago Pagola Carte
(San Sebastián) Idoneidade e corrección da exposición. O interese que suscitan entre nós os temas da natureza é congruente, primou a frescura e a inteligibilidad, non por iso en detrimento de a corrección. Expón os posibles desequilibrios en ámbitos máis reducidos fronte á globalización, pondo de manifesto os límites da súa resolución. A formulación do tema é excelente, perfectamente ligado de principio a fin.
Cacyreus Marshalli é a bolboreta da República Surafricana, pero desde o verán é bastante coñecida entre nós. E é que, por motivos descoñecidos, chegou ao noso territorio. A diferenza do lugar de residencia, demostrou entre nós una forza enorme, chegando nalgúns casos a ser una praga. O artigo analiza as características deste animal, as súas vías de expansión, as causas ou hipóteses do seu comportamento e as posibles consecuencias futuras da epidemia.

Segundo premio 50.000 pts.

I. Nogeras

Título: Camisa, cereal, zitu ou cereal Autora:
Gerarta Iñaki Arotzena
Otxotorena (Aizarnazabal) Indumentaria decorativa e elegante base de presentacións e imaxes. Ofrece ampla información e realiza achegas de diferentes disciplinas. O autor tróuxonos una breve e completa colección de
vosos. Os cereais son máis que simples alimentos. Así foi ao longo da historia e, como nos mostra o artigo, tamén foi motor das civilizacións.

A arte, o progreso e o desenvolvemento dalgunhas sociedades e a súa permanencia na actualidade, débense en parte aos cereais. O autor analiza con detalle a súa evolución ao longo da historia e as súas características e uso.

Terceiro premio: 25.000 pesetas.

I. Nogeras

Título: Pensamentos clon>Autor:
Jon Umerez Urrezola
(Donostia-San Sebastián) A actualidade é total. O autor recompilou os ensaios realizados até a data e realizou una descrición detallada, interesante e facilmente comprensible da clonación
biolóxica. Os primeiros meses do ano pasado estivemos a mirar a unha ovella; os que non sabían nada de xenética déronse conta da importancia deste paso. Con todo, é preciso todo o devandito en relación a este feito? O autor analiza ao longo do artigo unha infinidade de preguntas, mostrando as vantaxes e riscos que ofrece a biotecnoloxía na actualidade. Describiu os pasos que constitúen a clonación biolóxica e non renunciou a dar a súa opinión sobre a posible clonación humana que estivo presente estes días na fala da xente.

Terceiro premio: 25.000 pesetas.

I. Nogeras

Título: Instrumento de conservación cinexética?Autor:
Santiago Larrañaga
Arrizabalaga (Azkoitia) A actualidade é un tema que nunca perde; os grupos que se atopan nos extremos opostos poden ser un punto de encontro paira a realización de debates enriquecedores; ademais, sen quedar nunha sinxela causistica, expón de forma moi clara algúns modelos teóricos xenerais.Descrición do traballo:
Neste traballo o autor defende que una boa xestión da caza pode ser una ferramenta útil paira a conservación. En principio, a conservación e a caza son dous extremos que non se coñecen entre si, pero o artigo móstranos as vías de converxencia de ambos, con exemplos concretos.

Premio especial 25.000 pts.

I. Nogeras

Título: Estamos en condicións de harmonizar o medio ambiente e a empresa?Autores:
Lorea Gabiola Anakabe (Lekeitio) e Leire Barruetabeña
Oregi (Getxo) Cando na actualidade fálase de calidade total nunha industria ou taller, dise máis que calidade dos produtos fabricados; cada vez é máis importante o comportamento ambiental deste taller. E este artigo analiza o medio ambiente e a empresa, explicando con claridade os sistemas de inspección e xestión que se utilizan neste momento. Dada a importancia do tema e a idoneidade do tratamento dos autores, o xurado tivo en conta paira outorgar este premio
especial. A xestión ambiental é un concepto cada vez máis escoitado. Detrás disto poden existir distintas filosofías, pero todas coinciden no factor básico: a protección do medio ambiente é una tarefa da empresa. A partir de una experiencia concreta, os autores mostraron os obstáculos que os sistemas de xestión ambiental poden atopar nas empresas e recorreron á elaboración de propostas, obtendo modelos realmente interesantes.

Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila