Non respira nin respira. Non hai ningún problema co mal pulso dos cirurxiáns. Dá Vinci non ten nin malos nin bos pulsos, nin por tanto os máis pequenos tremores. É capaz de realizar cortes limpos e moi precisos, veo en tres dimensións e pode chegar a lugares onde as mans dos cirurxiáns de carne e óso non poden chegar.
En Euskal Herria xa temos dous Dá Vinci. O primeiro chegou á Clínica Virxe Branca de Bilbao a finais de 2006, e desde o pasado mes de novembro incorporouse a Policlínica Gipuzkoa de San Sebastián. Trátase dun robot pensado paira a cirurxía de pequena ferida que está a dar excelentes resultados en todo o mundo.
Dá Vinci non deixará sen traballo aos cirurxiáns de Bilbao e San Sebastián. Os verdadeiros cirurxiáns seguen sendo imprescindibles. O robot Dá Vinci non ten corazón, pero nin cerebro, polo menos autónomo, e non pode facer nada só: alguén ten que darlle ordes. Por iso, si Dá Vinci vai facer un bo traballo, é necesario que estea en mans dun bo cirurxián.
O cirurxián que traballa con Dá Vinci non traballa sobre o paciente como nas operacións habituais. Pola contra, senta na cónsola situada a uns metros da mesa de operación, desde onde controla os catro brazos do robot que entran no corpo do enfermo. O traballo que realiza o robot é similar a unha laparoscopia, pero ten moitas máis vantaxes.
A laparoscopia foi un gran avance no seu día. As operacións consisten en substituír a apertura do corpo por pequenas incisiones que introducen una cámara, luz e ferramentas. Isto reduce o tempo postoperatorio e os riscos de infección e malestar. De feito, evítanse as grandes cicatrices, a dor porcentual e a hemorraxia continua.
E Dá Vinci vai un paso máis aló. Ten as mesmas vantaxes que a laparoscopia, pero tamén máis.
Una das vantaxes de Dá Vinci respecto da laparoscopia é a súa capacidade de ver en tres dimensións. Nun dos brazos hai dous cámaras e a cónsola ten un visor paira cada ollo. Grazas a iso conséguese vela en tres dimensións. Ademais, permite ampliar a imaxe até 12 veces. Deste xeito, o cirurxián consegue una sensación que realmente se atopa dentro do corpo do enfermo.
Doutra banda, os cirurxiáns que utilizaron o robot destacan a súa enorme capacidade de manobra. De feito, ao final de cada brazo, Dá Vinci ten un mecanismo chamado endowristán (boneca interior). Imita o movemento da boneca humana, pero ten un ángulo de movemento moito maior, o que lle permite realizar operacións que non se poden realizar coas mans humanas. En cada boneca do robot pódese colocar calquera ferramenta: paira agarrar, cortar, coser, coagular, autenticar, etc.
Outra vantaxe que mencionan os cirurxiáns é que o robot permite eliminar completamente o tremor dos cirurxiáns, tanto por cansazo en operacións prolongadas como por pulso fisiológico. Dá Vinci manexa a un cirurxián que traballa moi comodamente sentado e coa cabeza metida na cónsola sen ver nada máis. Isto mellora notablemente os problemas de fatiga e concentración.
Ademais, o dominio da técnica é moito máis sinxelo que no caso da laparoscopia. Aínda que varía en función do tipo de intervención, una laparoscopia realízase 50 ou 100 veces paira aprender a facelo ben, mentres que con Dá Vinci pódese conseguir una gran habilidade en 10 ou 25 sesións.
Dá Vinci é aplicable en especialidades como cirurxía xeral, ginecología, cirurxía cardíaca ou pediatría. Pero a súa maior experiencia é en urología. En concreto, traballa no Servizo de Urología, tanto en Bilbao como en Donostia. Máis concretamente, utilízase paira o tratamento cirúrxico do cancro de próstata na Virxe Branca e Policlínica Gipuzkoa.
O cancro de próstata trátase mediante prostatectomía radical (extirpación completa da próstata). Esta operación pode ter efectos secundarios importantes como a imposibilidade de manter os ouriños ou a impotencia sexual. E con Dá Vinci redúcense considerablemente estes efectos secundarios.
Teñen máis experiencia que aquí en EEUU. Levan alí preto de oito anos traballando con Dá Vinci e moitas prostatectomías radicais realízanse co robot. O traballo realizado ao longo destes anos demostrou que o 98% dos pacientes tratados co robot logra manter completamente os ouriños, mentres que o 60% mantén a potencia sexual. Doutra banda, a media do tumor residual restante (9%) é moito menor que no caso da laparoscopia (20%), quedando o 94% dos pacientes completamente 'limpos'.