BTEK, tecnoloxía de vida
Empeza a visita virtual de BTEK
O Centro de Interpretación da Tecnoloxía BTEK é singular desde o exterior e desde o interior. Desde o exterior lembra o logo do Parque Tecnolóxico: son dúas pirámides, colocadas xuntas e comunicadas baixo terra. O edificio está a recibir importantes galardóns arquitectónicos, entre os que se atopa o Mellor Edificio Cultural 2009 en ArchDaily, a web de arquitectura máis visitada do mundo.
Pero o interior de BTEK pretende sorprender e atraer ao visitante tanto como o exterior e convidarlle a entrar a través da música. Así, a melodía exterior acompaña ao visitante ao longo da entrada e na primeira sala. A propia melodía e o aspecto do pasadizo de entrada indican como é o ambiente: contemporáneo, tecnolóxico, pero non frío. E neste ambiente, o visitante ten á súa disposición diferentes elementos paira xogar e experimentar.
Porque BTEK non é un museo, é un centro de interpretación. Así o explica Xabier Diaz, director de BTEK: "A pesar de ser un escaparate da tecnoloxía que se desenvolve no Parque, no País Vasco e no mundo, non quere explicar a historia e evolución da tecnoloxía, senón animar aos visitantes a participar para que, a través das experiencias, conciencíense do que hai detrás destas tecnoloxías".
En opinión de Díaz, é importante demostrar que a tecnoloxía que se crea aquí é comparable á doutros países considerados punteiros (norte de Europa, Estados Unidos...) e que a xente da súa contorna ten a capacidade de facer este tipo de cousas. Con iso preténdese espertar a curiosidade pola ciencia e a tecnoloxía e fomentar vocacións. De feito, BTEK está especialmente dirixido aos mozos, e pensando neles crearon contido, estética e linguaxe, tanto verbal como gráfico.
Con todo, o centro está aberto a persoas de todas as idades, coa intención de acoller outras actividades como accións artísticas, exposicións, presentacións, conferencias, cursos paira alumnos e profesores... Neste sentido, o director de BTEK está totalmente aberto ás solicitudes. Ademais, Díaz recoñece a obrigación de seguir de cerca os camiños polos que discorren as tecnoloxías nos parques e no mundo: "A medida que algunhas tecnoloxías quedan atrás e desenvólvense novas, haberá que ir cambiando tamén algúns elementos ou ámbitos completos".
Das ideas aos módulos
A responsable de crear e dar forma ao seu contido actual foi Aitziber Lasa, da Fundación Elhuyar. Lasa define o proceso creativo coas palabras reto e colaboración. O reto, porque Elhuyar non o fixo até agora, e a colaboración baseouse na colaboración con expertos de todos os ámbitos desde o principio até o final do proceso.
Deste xeito, decidiuse en grupo que, ademais dun espazo específico paira reflectir o traballo que realizan os investigadores no parque e a súa contorna, BTEK contaría con outros espazos paira traballar temas como Internet e o mundo dixital, a nanotecnoloxía, a robótica, a biotecnoloxía ou a sustentabilidade.
Outra decisión importante foi a creación dun modelo específico paira BTEK. "Vimos moitos modelos e démonos conta de que ningún nos servía", di Lasa. Estiveron, por exemplo, no Museo da Ciencia de Londres e no Museo de Historia Natural, e viron como se traballa paira comunicar aos público temas científicos e suscitar un debate sobre eles. Tamén visitaron os museos de ciencias de París, pero algúns lles pareceron bastante tradicionais.
Cando viaxaron a Estados Unidos coñeceron museos "doutro tipo". Estiveron presentes no museo do Instituto de Tecnoloxía do MIT Massachusetts e nos museos The Tech e Exploratorium de San Francisco, entre outros. En The Tech tiveron a oportunidade de ver os soportes e recursos tecnolóxicos máis avanzados. Pola súa banda, o Exploratorium foi pioneiro do modelo Hands on, é dicir, foron os primeiros en propor a interacción e a experiencia paira a adquisición de conceptos.
Xogar e reflexionar
O modelo de BTEK céntrase na tecnoloxía punta que se desenvolve na contorna e nos investigadores que traballan nel. "Queremos pór aos mozos na súa pel para que vivan todo o proceso de desenvolvemento tecnolóxico".
Todo iso da forma máis entretida e lúdica posible. "Con todo", detalla Lasa, "BTEK non é un parque temático en absoluto. É un centro de interpretación que debe ter valor engadido". Un exemplo diso é o espazo creado paira a reflexión e o debate. "Hai temas como a biotecnoloxía ou a nanotecnoloxía que xeran debate social. Pero todas as tecnoloxías, ademais de oportunidades, xeran riscos. Neste espazo buscamos que os visitantes pensen de todo isto."
Fóra deste espazo, xunto coas ferramentas de interacción e xogo, hai elementos que estimulan a reflexión en todos os ámbitos. No módulo denominado "Latexados do mundo" vese moi claro. Nela, a través duns mapas especiais que rodean ao visitante, ponse de manifesto as diferenzas entre uns países e outros na produción e consumo de tecnoloxía, a saúde, a educación...
Noutro módulo, no ámbito da sustentabilidade, os mozos deben elixir un rol (político, consumidor, empresario...) que lles permita ver as consecuencias das decisións tomadas en consecuencia. Segundo Lasa, "tivemos moi en conta que os mozos que veñen a BTEK son parte da sociedade e que pronto serán adultos e terán una repercusión social. Por iso queremos que coñezan a tecnoloxía, pero en todos os aspectos, que logo sexan capaces de tomar decisións e que se dean conta de que entre todos estamos a construír este mundo".
Traballo baseado na comunicación
Paira iso formaron un grupo de traballo sólido. En especial, os divulgadores científicos da Fundación Elhuyar, o museógrafo Pau Senra e a interiorista Ainhoa Villamonte colaboraron con Lasa. Entre todos eles decidiron que contar e como, que percorrido van facer os visitantes, a que ritmo, como dosificar e como dar información, que preguntas xerar, onde, cando e como expolas... A pesar diso, Lasa enxalza ao resto de persoal que participou no centro de interpretación: "todos aprendemos de todos".
Así mesmo, destaca a tecnoloxía utilizada na realización dos módulos. Segundo el, as empresas participantes han tido que facer I+D paira crear elementos como o módulo Caixas negras ou os robots.
Precisamente a empresa YDreams foi a encargada de crear as citadas Caixas Negras. Esta empresa xera software interactivo e ten una gran experiencia na realización de módulos paira museos e centros de interpretación, entre os que se atopa a súa participación no Oceanário de Lisboa. No caso de BTEK, preparou vinte e un instalacións.
Segundo explica Sérgio Cardoso, responsable de contidos de YDreams, foi un traballo moi dinámico. "Se comparas o primeiro documento do proxecto co que finalmente elaboramos, é evidente que houbo cambios. De feito, houbo una comunicación constante entre o noso equipo e o de Elhuyar, e xuntos fomos adaptando as ideas iniciais. A pesar de que o proceso foi longo e complexo, estamos moi satisfeitos, tanto coa forma de traballar como co resultado final".
Sobre as caixas negras, di Cardoso: "Nós sempre tentamos que o soporte ou medio sexa o máis invisible posible. Nesta ocasión tamén actuamos, pero debemos recoñecer que a tecnoloxía tamén é evidente nos soportes. Por exemplo, nas caixas negras habemos utilizado una realidade aumentada, e esa tecnoloxía é punteira e moi espectacular".
Innovae Vision tamén utilizou tecnoloxía punta. Esta empresa especializada en comunicación interactiva creou catro elementos paira BTEK, dous deles paira a área de robótica: un brazo robótico que retrata aos visitantes e Kixmi, o cabezal robótico. Este último foi un gran reto recoñecido polo director de Innovae Vision, Pablo Ayala. Kixmi desafía aos visitantes e, a través dun xogo, descobre o que pensan. Segundo explica Ayala, "fixemos un esforzo enorme, porque queriamos que sexamos capaces de transmitir emocións ao falar".
Ao final, está orgulloso do resultado. "Agora sabemos que a tecnoloxía que desenvolvemos funciona. O seguinte paso é confirmar que cumpre o obxectivo, é dicir, que os visitantes se divirten e aprenden".
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
