Bocio endémico na Comunidade Autónoma do País Vasco
A insuficiencia do iodo alimenticio pode ter consecuencias graves en todas as idades: bocio endémico, proliferación de abortos, aumento da mortalidade neonatal, alteracións congénitas, erros neurológicos e alteracións das funcións mentais, atraso no desenvolvemento físico de nenos e adolescentes, etc. A este conxunto de efectos denomínaselle “Trastornos por insuficiencia de iodo” (IGA).
As consecuencias destes efectos constitúen un grave problema de Saúde Pública a nivel mundial. Este risco afecta a máis de mil millóns de persoas en Asia, África e Sudamérica. Aínda que en Norteamérica desapareceron os chamados GIGAS, nalgúns estados europeos aínda xorden grandes problemas como Austria, Alemaña, España, Francia, Grecia, Italia, Portugal, Rumania e Turquía. No Estado español localizouse o bocio endémico en: Andalucía, Aragón, Asturias, Canarias, Castela, Cataluña, Galicia, Murcia e País Vasco.
A insuficiencia de iodo nos Estados desenvolvidos adoita ser xeralmente leve e non aparecen todos os efectos antes mencionados, pero si a reprodución dos bocios. Debido ao bocio, moita xente acode ao médico e supón un gran gasto económico paira a sociedade.
A prevención de IGA non é tan difícil si tómanse varias medidas paira tomar o iodo suficiente nas comidas: sal yodada, aceite yodado, pan yodado ou auga yodada. Estas medidas son económicas e a máis utilizada é a do sal yodada, xa que esta materia é consumida pola maioría das persoas (una cantidade similar cada día) e é fácil de distribuír nos circuítos de comercialización nos países desenvolvidos.
As necesidades de iodo varían en función da idade e mentres os recentemente nados necesitan 40-90 g/día, as mulleres embarazadas necesitan 200 mg/día e as persoas que se atopan noutras circunstancias teñen entre estes dous límites. O iodo máis abundante nos alimentos atópase nos sales yodadas e nos mariscos (peixes e mariscos). O sal yodada está comercializada desde 1982 e é conveniente que, con algunhas excepcións, todos tomemos este tipo de sal, sobre todo no caso das mulleres embarazadas.
A falta de iodo é a causa máis frecuente da formación do bocio nodular, o que provoca na maioría dos casos a aparición do hipertiroidismo en poboacións como a nosa. Se eliminamos o bocio endémico, os problemas de hipertiroidismo redúcense considerablemente. Os pacientes con bocio multinodular ou enfermidade Graves-Basedow non deben ser incluídos en medidas de iodoprofilaxis polas súas consecuencias negativas.
Datos da Comunidade Autónoma do País Vasco
Nun traballo realizado na década do setenta observouse que na Comunidade Autónoma do País Vasco o 15% dos habitantes das zonas rurais tiñan bocio, pero non se tomaron medidas en contra. O traballo que agora nos ocupa analiza os resultados dun estudo epidemiolóxico realizado na Comunidade Autónoma do País Vasco entre 1988 e 1992 entre 4.336 nenos escolarizados de 6 a 14 anos. Tivéronse en conta tres zonas: a urbana, a atlántica e a mediterránea. 60 escolas públicas, 24 escolas privadas e 24 ikastolas.
Os resultados mostran que o bocio foi máis frecuente nas mozas que nos mozos (27,6% e 21,2% respectivamente), nas zonas rurais por diante das cidades (33,4% e 20,3% respectivamente) e nas interiores por encima das zonas costeiras (32,8% e 17,2% respectivamente). Na zona marítima, ademais, foi máis frecuente en zonas sen costas.
A prevalencia do bocio aumenta coa idade, sobre todo en maiores de 10 anos. Só en 5 nenos escolarizados detectáronse nódulos no tiroides. O peso medio e a altura dos escolarizados foron similares entre quen tiñan bocio e non o tiñan.
Tendo en conta que nunha zona xeográfica máis do 10% dos nenos e nenas de entre 6 e 12 anos teñen voto fálase do bocio endémico, neste estudo demóstrase que o bocio é endémico en toda a Comunidade do País Vasco, excepto na comarca de Donostia-Bidasoa Behea. Segundo os criterios da Organización Mundial da Saúde (OMS) é de nivel I de gravidade, o que supón una elevada prevalencia do bocio. Non sabemos se esta situación asegura un desenvolvemento mental normal.
Aínda que o sal yodada tal e como se mencionou anteriormente está comercializada desde 1982, os resultados deste estudo mostran un baixo consumo na nosa contorna. O Departamento de Sanidade do Goberno Vasco ha posto en marcha un programa de prevención e control dos problemas derivados da insuficiencia de iodo paira erradicar o bocio endémico entre os nenos escolarizados paira o ano 2.000 e para que o 95% da poboación que pode tomar sal tome sal yodada. Esperamos que todos teñamos bos resultados.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
