Abecedario de medicamentos

Agirre, Jabier

Medikua eta OEEko kidea

Os medicamentos son una ferramenta moi importante paira tratar enfermidades. E o seu uso racional é imprescindible paira obter o máximo beneficio e aproveitar da mellor maneira os recursos dispoñibles.

O Instituto Nacional do Consumo editou un folleto titulado “O Abecedario de Medicamentos”, que polo seu interese emitirase posteriormente en eúscaro. Hai que ter en conta que o lector, o seminarista non terá a totalidade da lingua española. A ver cando empezan a pensar en euskara:

Non fagas automedicación con medicamentos que requiran receita médica.

O BOTIQUÍN non debe ter demasiadas cousas en casa: materiais de cura e só os medicamentos necesarios paira solucionar os pequenos accidentes ou problemas de saúde leves (queimaduras, golpes, feridas, dores ou outros) sen acudir ao médico.

Os medicamentos deben almacenarse nun lugar fresco e seco (nin a cociña nin a sala de baños son os lugares máis adecuados), lonxe do alcance dos nenos, e é necesario revisar periodicamente o botiquín paira refugar medicamentos caducados ou danados.

Antes de UTILIZAR un novo medicamento debe informar ao seu médico ou farmacéutico sobre si ten algunha alerxia, se está a tomar outro medicamento, incluso os que vostede compra e toma pola súa conta, se padece algunha enfermidade ou problema de saúde e, por último, si é muller, está embarazada ou ten sospeitas diso.

A acción beneficiosa dos medicamentos adoita ir acompañada de molestias máis ou menos molestas. Estes denomínanse EFECTOS SECUNDARIOS ou efectos secundarios. Antes de iniciar un tratamento é necesario coñecer que efectos secundarios poden aparecer, canto durarán, que facer si aparecen e como previlos. En calquera caso, se sofre una reacción inesperada, debe comunicalo ao médico ou farmacéutico.

Un mesmo medicamento pode aparecer en diferentes FORMAS FARMACÉUTICAS: cutáneas, externas, de aplicación (pomadas, cremas, etc.) ou verbais (pastillas, jarabes, cápsulas, etc.) ), glúteo (supositorios) ou mesmo inxección. Pautas de cada forma farmacéutica, dosificación, etc. ten diferentes, que hai que coñecer.

Os medicamentos identifícanse mellor pola súa denominación XENÉRICA ou polo principio activo (así aparecen nos libros e revistas científicas). A marca ou nome comercial é o nome que cada laboratorio dá á súa farmacia. Por iso, paira a mesma denominación xenérica poden existir varias marcas comerciais, pero lembrade que o medicamento será o mesmo.

Abreviatura da hora. É importante que o paciente respecte as TOMAS (ou HORARIO) dos seus medicamentos paira conseguir o máximo beneficio e evitar problemas. Para que non se esqueza a quenda, ou para que non haxa erros, todo iso pode programarse con axuda de gráficos, indicando a hora do día (con comidas ou ao levantarse da cama, por exemplo) á que se deben coller, así como o tempo entre quendas.

Os medicamentos poden ter INTERRELACIONES ou EFECTOS MUTUOS con outros, así como cos alimentos ou o alcol, aumentando ou diminuíndo a súa eficacia, incluso provocando efectos nocivos e non desexados.

Por iso, antes de empezar a utilizar calquera medicamento, débese informar o farmacéutico ou ao médico dos medicamentos que xa está a tomar, sen esquecer os medicamentos sen receita ou os medicamentos que se toman paira os “husillos”.

Doutra banda, a DURACIÓN dos tratamentos é un punto a respectar. Non hai que deixar de tomar a medicación porque o paciente empeza a sentirse un pouco mellor, salvo por indicación médica, xa que una mala recuperación do tratamento pode impedir a curación completa da súa enfermidade, como ocorre cos antibióticos. Pero tampouco convén alargar máis tempo o tratamento sen consultar ao médico.

Os medicamentos non son un XOGO. Os nenos gústanlles moito, pola súa cor e forma atractivos e por iso é bastante frecuente que se produzan accidentes nos nenos. Explica aos teus fillos paira que son os medicamentos e ensinarlles a respectalos.

A administración de medicamentos debe ser COIDADOSA e COIDADOSA, pero debe prestarse especial atención ao embarazo, a lactación, as persoas da infancia ou a idade avanzada, a diabetes, a hipertensión ou calquera tipo de alerxia ao paciente ou á deficiencia hepática ou renal.

Non utilice os seus medicamentos con outras persoas, non pense que outra persoa (aínda que teña síntomas similares) debe seguir o mesmo tratamento, xa que só o médico pode valorar a conveniencia dun tratamento.

Un medicamento non sempre é una solución. A miúdo é recomendable acudir a unha MEDIDA NATURAL: repouso, beber moita auga, comer máis adecuadamente, deixar de fumar, evitar riscos ambientais, facer exercicio, etc. Así que non sorpréndache se o teu médico non recita nada.

É moi importante ter claro si debes tomar os teus medicamentos na época das comidas (ou inmediatamente despois das comidas) ou que pola contra o estómago está baleiro (una hora antes das comidas ou dúas ou tres horas despois). Porque as COMIDAS poden interferir na absorción de certos medicamentos e, por tanto, diminuír a súa eficacia. Por outra banda, nalgúns casos pode ser necesario tomar medicamentos con comida ou despois de comer paira evitar molestias gástricas.

A RECEITA MÉDICA é algo persoal, un formulario que indica una determinada medicación paira una persoa nun momento dado. Non utilice os seus medicamentos con outras persoas, polo que non pense que outra persoa (aínda que teña síntomas similares) debe seguir o mesmo tratamento, xa que só o médico pode valorar a conveniencia dun tratamento.

Coñece os SÍMBOLOS E SIGLAS que aparecen na etiquetaxe dos medicamentos:

  • Receita médica: Ou
  • Só con receita especial de estupefacientes: l
  • Conservación en frigorífico: Xestión de residuos
  • Especialidade farmacéutica publicitaria: FPV
  • Especialidade hospitalaria: M
  • Especialidade con diagnóstico hospitalario ISO
  • Especialidade con control médico especial: ECM
  • Tratamento de longa duración: TLD
Non utilice os seus medicamentos con outras persoas, non pense que outra persoa (aínda que teña síntomas similares) debe seguir o mesmo tratamento, xa que só o médico pode valorar a conveniencia dun tratamento.

Algúns medicamentos afán o corpo aos seus efectos. Este fenómeno coñécese como TOLERANCIA (ou TOLERANCIA), polo que se afai” ao paciente a utilizar o medicamento de forma continua e a ir engadindo dose paira conseguir os mesmos efectos que antes se obtiñan (como ocorre cos laxantes). En calquera caso, se se observan síntomas de tolerancia, comuníqueo ao médico que lle ofrecerá outra alternativa. Tamén pode darse una dependencia ou dependencia dun medicamento, como o anterior, una utilización perigosa que debe ser reparada de raíz.

Aquí terminou o seminarista, que como noutros casos quedounos bastante collo ou patoso: faltaban algunhas letras, pero noutras faltaban máis dun consello. Pero, bo, como todas as sesións con fins didácticos, ten as súas vantaxes e é mellor abordalas que marear constantemente sobre posibles erros ou lagoas.

Consellos a ter en conta

  • O medicamento máis recente non sempre é o máis adecuado ou o mellor. Ademais, con frecuencia a experiencia de uso con novos medicamentos é máis reducida, polo que se descoñecen totalmente os seus efectos secundarios e poden aumentar os riscos.
  • Se se che esquece algunha ou máis doses prescritas polo médico, non tentes “compensar” aos esquecidos, tomándoos todos xuntos ou cometendo algún outro tipo de revés. É mellor pedir consello sobre o que hai que facer nesta situación, dependendo do medicamento que sexa, xa que a solución pode ser diferente.
  • Non valore a bondade dos medicamentos en función do prezo. Porque o medicamento máis caro non ten por que ser o máis adecuado en todo momento. Isto significa que normalmente a súa tecnoloxía é máis complexa ou que o seu custo de investigación é maior, pero estes factores non están directamente relacionados coa eficiencia. Os medicamentos, non esquezas, non son artigos ou artigos de consumo.
Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila