Gatekeeper é una nova técnica médica paira eliminar o infarto crónico. Utilízase en Europa desde hai dous anos e en Euskal Herria probouse recentemente por primeira vez. As dúas primeiras operacións realizáronse en Policlínica Gipuzkoa (Donostia).
A enfermidade denominada corazon ou reflujo gastroesofágico crónico está moi estendida entre nós. Segundo Juan Ignacio Areas, Xefe do Servizo de Aparello Dixestivo de Policlínica Gipuzkoa, sete de cada dez cidadáns padecen un cardíaco crónico. En Gipuzkoa, por exemplo, hai 50.000 persoas.
A quemazón prodúcese cando o ácido gástrico ascende, polo que se lamenta o esófago. As causas do ardor son as relacionadas coa hernia hiatal. A obesidade ou o consumo de determinados alimentos, como as graxas, poden provocar a hernia hiatal. Por tanto, comer en exceso, comer alimentos grasos, beber alcol e, en xeral, non alimentarse ben, adoita producir ardor.
Paira previr a enfermidade, os expertos recomendan evitar o café, o alcol, o tabaco e as bebidas gasosas. Tamén aconsellan comer alimentos aos poucos, en pequenas cantidades e sempre en horas similares. E como non, evitar na medida do posible os alimentos irritantes paira uno mesmo (allo, pementos, cebola...).
Até a data había dúas solucións anticardientes: tratamento farmacéutico e intervención cirúrxica. O tratamento entre ambos é Gatekeeper.
Esta nova técnica foi desenvolvida polo médico holandés Gunens. O Dr. Enfens é membro da Academia Medical Center de Amsterdam. Alí, en Amsterdam, o Dr. Areas estudou a nova técnica.
Trátase dunha intervención sinxela, rápida e sinxela. Ademais, ten una característica que a diferenza doutras técnicas endoscópicas, é reversible.
No primeiro esófago introdúcese ao paciente un pequeno tubo por endoscopia. A través deste tubo realízase una pequena punción debaixo da mucosa do esófago e introdúcese un polímero. Este polímero é un xel fino, o mesmo que se utiliza paira endurecer os discos intervertebrales, que se infla ao mollarse co soro. O seu tamaño é duns centímetros. Este polímero dilatado cumpre a función dunha válvula. Evita que o ácido gástrico suba ao esófago.
Desta forma evítase a irritación do esófago. As operacións realizadas até a data en Europa tiveron una duración media de 26 minutos. As intervencións en Policlínica Gipuzkoa foron de 33 minutos, algo máis longas do normal, por ser a primeira vez.
Os médicos esperarán polo menos seis meses paira confirmar a efectividade das primeiras intervencións. É entón cando se realizan os primeiros estudos postoperatorios aos pacientes. En calquera caso, non hai que preocuparse. Os resultados europeos indican que só existe un risco de fallo nesta técnica do 25%, cando se elimina o polímero inserido. Iso é o bo. Ademais, normalmente non ten efectos secundarios. Os resultados así o demostran.
No País Vasco, a operación realízase unicamente no hospital privado de Policlínica Gipuzkoa. O servizo público de saúde do País Vasco non ofrece, polo momento, esta técnica endoscópica de erradicación do corazón crónico. Nin máis nin menos.
Substituto de intervencións complexas e medicamentosAté a data había dúas solucións anti-cardíaca, a intervención cirúrxica e o tratamento con medicamentos. No primeiro caso hai dous tipos de intervencións cirúrxicas. Un é o que engurra ou flexiona o esófago cun dispositivo complexo e outro o que cose o músculo do esófago. Que máis duro! En definitiva, en ambos os casos o obxectivo é o mesmo, é dicir, evítase que o ácido gástrico suba ao esófago. Desgraciadamente, estas dúas operacións non dan bos resultados en todos os casos, e ademais deixan pegadas paira toda a vida. E é que, tras a operación, teñen problemas paira tragar comida. A segunda solución e sen intervención cirúrxica é o tratamento farmacéutico. Antes de aplicar o paspallás os medicamentos tomábanse diariamente. Tras esta operación, o 75% dos pacientes non tiveron que tomar medicamentos. |