Zumbido de oído
O timnitus ou akufeno é un problema de percepción auditivo que consiste en escoitar ruídos nos oídos e/ou na cabeza sen son externo. Percíbense ou escoitan de diversas maneiras: como zumbido, como txistu, como berro, etc. Pode ser un son continuo ou pulsátil, continuo ou esporadicamente. É bastante común e moitas persoas percíbeno rapidamente. Con todo , o timnitus continuo ou recorrente pode ser extremadamente estresante e afectar á vida cotiá do individuo. De feito, afecta á súa capacidade de concentración ou de soño e pode chegar a lesionarse.
Aínda non está moi claro por que una persoa escoita ruídos sen son externo. Con todo, os acufenos asócianse aos tapóns de landra, infeccións do oído medio, perda auditiva ou tumores benignos. Na maioría dos casos prodúcense no oído e no conduto auditivo.
Aínda que non haxa causas claras, o tratamento é paira o acufeno. O doutor Heitzmann da Clínica Universitaria de Navarra, por exemplo, recomenda o tratamento dos acufenos mediante TRT (Tinnitus Retraining Therapy). O obxectivo deste tratamento é afacerse ao ruído, que o cerebro debe procesar dalgunha maneira. Paira iso, o paciente recibe o apoio do consello terapéutico e a terapia acústica. O pai desta terapia, Pawel J. Jastreboff é un profesor estadounidense baseado nun modelo neurofisiológico proposto por el.
Este modelo neurofisiológico foi aplicado na Clínica Universitaria de Navarra e, segundo Heitzmann, "a maioría dos pacientes conseguiron afacerse aos acufenos. É un dos tratamentos que ofrece na actualidade uno dos mellores resultados".
Conta de hábitos
Non se trata de eliminar o acufeno, senón de afacerse a iso, ata que o acufeno chegue a non facer dano. Nalgúns casos é imposible evitar os ruídos que produce o oído. Segundo Heitzmann, o máis importante é afacerse ao ruído, dalgunha maneira, non ser posuidor deste estímulo. Isto conséguese restando importancia ao problema. Algo parecido ocorre coa roupa que vestimos todos os días: normalmente non nos damos conta de que a levamos, e si dámosnos/dámonos conta non nos molesta. Por tanto, afacerse a esquecer a existencia do acufeno.
Cando o acufeno doe significa que o sistema nervioso central procésao como un son importante. Cando isto é así, cada un pode demostrar que non o considera así, ou deixar de procesalo con ese significado e deixalo a nivel de subconsciente. Paira lograr este obxectivo cóntase co apoio do consello terapéutico e a terapia sonora.
Co consello terapéutico, o médico realiza una certa terapia psicolóxica ao paciente. En definitiva, o obxectivo do consello terapéutico é non dar tanta importancia ao acufeno paira eliminar o seu significado negativo paira o paciente.
A través da terapia sonora han visto que o silencio no conduto aumenta a sensibilidade do oído. Por iso, si nese conduto auditivo prodúcese un son, como o acufeno, percíbese inmediatamente e só molesta. Paira evitar este fenómeno inseren un son no conduto auditivo que reduce a percepción do acufeno a nivel cortical. Dalgunha maneira, con este son que se insere pretenden reducir e eliminar a influencia do acufeno.
A terapia adáptase ás condicións e necesidades de cada persoa. Algúns necesitan xeradores que emiten son. Estes xeradores colócanse nos oídos durante oito horas ao día. Con todo, este son nunca pode cubrir completamente o acufeno. É dicir, debe ser tanto a nivel de acufeno como inferior.
O tempo de habituación ao acufeno e a desaparición desta certa dor depende de factores como o tempo de desenvolvemento do acufeno, o perfil psicolóxico do paciente e outras patoloxías. Con todo, tendo en conta todos eles, pódese dicir que se trata dunha conta de aproximadamente un ano ou dous anos.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
