Albert Einstein, Annus Mirabilis 2005
Quen non coñece a Albert Einstein? É coñecido en todo o mundo como icona do xenio medio. Pero detrás desa imaxe estaba un home: desenfreado e algo descoidado na vida cotiá, pero xenial como científico, si foi xenial.
Naceu en Ulm, Alemaña, en 1879. E, como é sabido, non foi un bo alumno. Parece ser que era hábil en física e matemáticas, pero non prestaba atención ao resto das materias e tivo problemas de disciplina na época escolar. Dalgunha maneira terminou os seus estudos, pero paira conseguir traballo necesitou a axuda dun tío, que se puxo a traballar na oficina de patentes de Berna, en Suíza.
Prefería as reflexións sobre a física máis que o traballo de oficina, e din que desde mozo se imaxinaba que ía sobre un raio de luz. Era una curiosidade pensar como se verían as cousas a esa velocidade. Esa curiosidade levoulle a descubrilo. Segundo o propio Albert Einstein, traballaba máis pola imaxinación que polo coñecemento.
Pois ese home foi o que sentou moitas das bases da física actual. E nese traballo, 1905 foi o ano máis próspero: Einstein publicou cinco artigos. Cinco artigos importantes. Nun deles publicou a Teoría especial da relatividad. Desenvolveu este traballo entre 1907 e 1915 e publicou o resultado en 1916 baixo o nome de Teoría xeral da relatividad.
A orixe de toda esta obra estaba no artigo de 1905. Entón, Einstein tiña só 26 anos e era un descoñecido no ambiente dos científicos. Con todo, cinco obras orixinais e innovadoras foron escritas e publicadas na revista Annalen der Physik. Neles traballou o efecto fotoeléctrico, o movemento browniano, a teoría corpuscular da luz, o tamaño das moléculas e os sistemas inerciales. A teoría especial da relatividad era consecuencia do estudo dos sistemas inerciales.
Cada un destes traballos bastaría paira meterse entre os grandes físicos Einstein e, tendo en conta todos os traballos, entrou no grupo dos físicos máis altos, como Newton e Arquímedes.
Con todo, a Fundación Nobel non premiou todos estes traballos, xa que recibiu un único premio (en 1921) e non foi pola teoría da relatividad, senón polo traballo que correspondía ao efecto fotoeléctrico.
Nun principio, Einstein non se decatou das posibles aplicacións prácticas dos seus traballos. Pero o tiñan. A propia bomba atómica foi deseñada en base ás súas teorías. Pola contra, non todas as aplicacións foron nocivas, por exemplo, as viaxes espaciais e o estudo da materia baséanse nos descubrimentos de Einstein.
Einstein no Kursaal
Como se pode apreciar, o propio Einstein e a súa obra poden espertar a curiosidade de calquera persoa. E este ano poderase satisfacer esta curiosidade. E é que, como noutros lugares do mundo, en Euskal Herria non faltarán as xornadas sobre este gran físico. Durante o mes de setembro, organizado polo International Physics Center de San Sebastián, poderanse pór ao día no campo da física e achegarase á xente da rúa Einstein, con charlas abertas a todo o mundo, previa inscrición antes do 31 de maio. Todas estas xornadas terán lugar do 5 ao 8 de setembro no Palacio de Congresos Kursaal de San Sebastián. E no traballo de relatores haberá físicos moi interesantes: Biógrafos Gerald Holton e John Stachel; e seis Premios Nobel: Heinrich Rohrer, Claude Cohen-Tannoudji, Dedley Hershbach, Jean-Marie Lehn, Sheldon Glashow e Antony Hewish. Será una oportunidade paira escoitar a investigadores deste nivel a reflexionar sobre Einstein, explicando de forma sinxela a física de Einstein que parece tan lonxe do cotián.
Nas culturas das células humanas habemos demostrado que os anticorpos son capaces de neutralizar varias cepas GIB-1. Este tipo é o máis estendido e hai moitas cepas, pero como todos teñen a mesma chave, o anticorpo afecta a todos. De feito, os anticorpos únense á chave, impedindo así a fusión do VIH coa célula.
Ademais, os anticorpos actúan doutra banda, eliminando as células xa infectadas e evitando así a proliferación e propagación do virus.
Entre outros moitos trataranse os seguintes temas: Einstein e o tempo; orixe e evolución do universo; buracos negros; materia e forma; relatividad, fotóns e partículas... Pero tamén haberá conferencias como Einstein e XX. un que relaciona a filosofía do século XX, ou outro que compara a creatividade de Einstein e Picasso.
Está claro que a física non será a única protagonista das xornadas. Ademais, se se quere coñecer mellor a Einstein, non se pode esquecer a música. E é que amaba moitísimo a música (sobre todo as obras de Mozart), e non só a escoita, senón tamén a actuación, que tocaba con humor o violín.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
