"Aínda que non me pareza, encántame investigar"
Irati Jauregi López é investigadora, aínda que nunca pensou que ía dedicarse á investigación. Recoñeceu que desde pequeno tivo curiosidade e “prefería xogar con leigos e similares que con bonecos”. E ao elixir os estudos universitarios tiña claro que quería algunha enxeñaría. Pero non quería facer o debuxo técnico e só se lle quedaron as Telecomunicacións ou a Informática. Así, empezou a estudar Enxeñaría en Tecnoloxías de Telecomunicación sen pensalo moito, coa intención de ir logo ao mundo laboral.
“Encantábame facer o grao, pero non quería pasar máis anos na universidade”, recoñece Jauregi. O traballo fin de grao fíxolle cambiar a súa opinión: “Tiven como profesor a Miguel Beruete Díaz e como me gustaba moito as súas explicacións e a materia, pregunteille si había posibilidade de facer con el o traballo fin de grao. Entón empecei a investigar e quedeime enganchado”.
O que lle atraeu é ir aprendendo do que estás a facer: “En certa medida é autoaprendizaje. Vas facendo probas e en función dos resultados segues una vía ou outra”. Parécelle una investigación máis creativa e estimulante en comparación co traballo nunha empresa. “En contra dos meus prexuízos, tiven que recoñecer que me gusta investigar”.
Premio en recoñecemento
Ademais, co seu traballo fin de grao, recibiu o terceiro premio nos Premios de Liberalización de Telecomunicacións 2016. Non o esperaba en absoluto, pero aceptouno satisfeito como recoñecemento ao traballo realizado. “Conseguín a Matrícula de Honra co traballo e presenteime aos premios impulsados polo profesor. Con todo, ao participar alumnos de toda España, parecíame imposible conseguir un premio, pero así ocorreu”.
Acepta que fixo un traballo “bonito”. De feito, desenvolveu sensores capaces de detectar estruturas biolóxicas diversas paira o seu uso en aplicacións biomédicas. Paira iso, realizou simulacións e estudos de comportamento de varias meta-superficies paira detectar invasións de fungos. “Estas superficies son láminas ultramarenosas, derivadas da investigación dos metamateriales e con características inexistentes na natureza”, explica Jauregi.
Estas superficies de metais permiten delimitar a radiación electromagnética teraherciense en zonas moi pequenas, o que permite detectar estruturas biolóxicas (proteínas, fungos, microorganismos…). Coa radiación Terahercia aínda se traballou pouco, é un campo moi novo, e iso tamén é atractivo paira Jauregi.
“De feito, no traballo de fin de grao fixen simulacións, pero funcionaban moi ben. Despois xurdiu un proxecto de investigación, contratáronme e desde entón estou. Aínda non o probamos cos fungos, pero si coas resinas e confirmamos que funciona correctamente. En breve esperamos probar con temas biolóxicos”, explica Jauregi.
Engade que ten aplicacións moi interesantes paira a industria alimentaria e a saúde: “A pesar de que aínda estamos nunha investigación inicial, xa empezamos a colaborar cos agrónomos porque pode ser moi útil paira detectar sustancias nos alimentos”.
De face ao futuro, non descarta a realización da tese, pero non o ten claro. Polo momento estase cursando o máster e ao finalizar o mesmo decidirase: “Require moito esforzo e aquí non se impulsa nada a investigación. Por tanto, moitos teñen que ir fose ou terminan traballando noutra cousa. Xa verei”.
Irati Jauregi López naceu en Pamplona en 1992. Cursou o grao en Enxeñaría en Tecnoloxías da Telecomunicación na Universidade Pública de Navarra, onde continúa desenvolvendo o grao en Enxeñaría de Telecomunicacións. O seu traballo fin de grao na área de terahercias e metamateriales valeulle un premio. Segue investigando no mesmo campo.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
