"Na investigación sempre haberá forma de seguir adiante"
Oihane Canteiro Dominguez traballa no campo da moda: a intelixencia artificial. En concreto, está a investigar no centro de investigación Orai, un espazo de traballo de Elhuyar especializado na investigación superior e en solucións tecnolóxicas do procesamiento da linguaxe natural.
A súa traxectoria como investigadora de Intelixencia Artificial parece case inevitable. “Son de Hendaia e todos os estudos iniciais curseinos en SEASKA. No último ano pregúntannos que queremos facer coa nosa vida. Eu non tiña nin idea, como moitos outros, pero tiña claro que quería aprender eúscaro. Para iso, tiña que vir ao sur, e como non quería ir lonxe de casa, mirei o que había en Donostia. Había un grao en informática e interesoume. Fun probar un pouco e aprendín a programar alí, e gustoume".
Segundo precisou, antes non sabía nada da programación, a pesar de que o seu pai é informático e de profesión. "Programar ten unha maneira diferente de pensar, é outra lóxica, visualízanse as cousas doutra maneira, e todo iso pareceume interesante e atractivo", engadiu.
En cuarto curso aprendeu algo sobre a intelixencia artificial, e á hora de cursar o máster había dúas opcións: unha sobre o procesamiento da linguaxe e outra sobre a intelixencia artificial. Como este último era en castelán, e impulsado de novo pola paixón polo eúscaro, optou polo primeiro, aínda que era en inglés: "É verdade que no cuarto curso demos as cousas sobre o procesamiento da linguaxe, e interesáronme moito", admitiu Canteiro na súa conta de Twitter. A investigación neste campo está ligada á intelixencia artificial, e así chegou ao seu traballo en Orain.
De feito, Orai investiga en dúas grandes áreas: o texto e a fala. Canteiro afirmou que estivo nos dous desde o principio e traballou o fin de Máster no ámbito textual, tratando de adaptar os modelos lingüísticos á cultura vasca, que teñen un gran buxán. "Ademais, para obter bos resultados, tivemos que facer todos os experimentos en inglés, xa que aínda non hai ningún modelo en eúscaro", engadiu.Tamén traballa no ámbito da fala, con asistentes personalizados, e está a piques de comezar coa síntese de voz.
Oportunidades, riscos, brechas e esperanza
Non hai dúbida de que as ferramentas de intelixencia artificial son poderosas, pero tamén teñen riscos. "Por iso hai que saber tomar as vantaxes da ferramenta e pór as medidas necesarias para minimizar o risco. Hai que ter coidado de non normalizar demasiado, hai que mirar con espírito crítico, é dicir, sabemos que este instrumento ten este problema, non o imos a deixar así, e imos tentar solucionalo". Canteiro traballou niso para corrixir os rumbos culturais da intelixencia artificial.
Tamén mencionou outros rumbos, como os relativos ao xénero e a raza. E nos estudos de intelixencia artificial tamén é evidente a brecha de xénero. Canteiro asegurou que foi á universidade sen prexuízos, pero que no grao de informática os homes eran a maioría. Despois, no máster, grazas ás mulleres que viñan da lingüística, equilibrouse. Agora, no relatorio, as mulleres vólvense a atopar na minoría.
Ante a pregunta de que se pode facer para reducir esta brecha, contesta rapidamente: "Hai unha maneira: contratar máis mulleres". Ten claro que se necesitan máis mulleres, empezando polos estudos. "Hai mulleres estudantes, pero son menos, por tanto, pode ser por iso polo que hai que empezar a solucionalo". Un maior número de mulleres informáticas tamén pode axudar a animar ás mulleres aos seus estudos.
A partir de agora, ten a esperanza de seguir traballando con intelixencia artificial. Tamén prevé a posibilidade de que se modifique a forma de traballar; por exemplo, os modelos lingüísticos son capaces de crear códigos, polo que quizais pasen da creación de códigos á corrección. Pero mira con ilusión e apertura ao que vén: "Na investigación sempre haberá modo de seguir adiante".
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
