“Está demostrado que a diversidade supón facer mellor ciencia”
Aitzol García Etxarri, doutor en física, investiga en fotónica no centro DIPC. Na universidade, con todo, non elixiu a física, senón a enxeñaría. "En Bacharelato temíame ser científico porque me parecía moi difícil. O profesor de Física, os meus pais e os demais dicíanme que ser investigador era duro, non tecnicamente, senón porque había pouco traballo e diñeiro neste campo. De feito quería estudar matemáticas, pero recomendáronme facer enxeñaría. Que aprendería moito de matemáticas e física, e que tería a oportunidade de tocar aí, e que, ao mesmo tempo, como enxeñeiro podería facer un traballo normal e conseguir diñeiro", lembrou.
Así empezou a estudar enxeñaría. Con todo, no último ano tocoulle traballar e deuse conta de que non quería seguir traballando. Pola contra, gustáballe moito a física, polo que cando se lle podía ir a EEUU paira facer o proxecto fin de carreira, non o desaproveitou: "Era paira traballar en física experimental, con láser e así, así que imaxina que ilusión! Logo é certo que non atopei o meu sitio. Tiven a oportunidade de doctorarme na Universidade Estatal de Colorado, pero renunciei e volvín a San Sebastián".
Volveu atendendo a Tripei "" e, a través dun amigo, coñeceu na rúa ao que sería o director da súa tese: "Así, abríuseme un novo camiño paira facer o doutoramento en física no DIPC". E agora segue investigando.
Pedindo que a súa traxectoria se centre no mellor e o peor, non dubidou co primeiro: a mellor experiencia paira ser científico. "Ser científico non é só facer ciencia. Tamén é unha chea de viaxes, congresos, postdoctorales, estancias... E iso supón coñecer outras culturas e contornas e, sobre todo, coñecer a fondo a xente superinteresante", explica García-Etxarri.
O peor, como paira moitos, é a precariedade. "Eu xa me estabilicei en Donostia grazas a DIPC e Ikerbasque. Pero nalgúns momentos da miña vida non souben si ía ter traballo e soldo o próximo mes".
O beneficio da diversidade
De volta aos aspectos positivos, García destaca o beneficio da diversidade de grupos de investigación: "Está demostrado que a diversidade nos grupos de traballo axuda a que a ciencia estea mellor. Eu vino en EEUU. Fixen o meu sucesor de doutrina na Universidade de Stanford e desde o primeiro momento deime conta de que os grupos de traballo teñen una diversidade moito maior que aquí, non só no que a xénero se refire, porque iso vese moi fácil, desde o punto de vista da orientación e identidade sexual, desde o punto de vista da raza, a cultura, a relixión... E vin que una musulmá, por exemplo, respondía moi doutra maneira ante un fracaso. Eu, por exemplo, mentres me quedaba abatido, el aceptaba".
Explicou que en EE.UU. as políticas de promoción de minorías na ciencia teñen desde hai tempo. Tamén aquí estanse dando grandes avances en xénero, pondo como exemplo o DIPC. O Plan de Igualdade xa está en marcha e o propio García-Etxarri será o coordinador en materia de diversidade.
Antes, o ano pasado organizou un acto na ciencia paira celebrar o día do orgullo. A pesar da súa iniciativa, foi patrocinada polo DIPC, CFM e Nanogune, e a xente recibiuno moi ben: "Este ano tamén o faremos, porque é moi necesario. Hai que ofrecer aos novos modelos e crear contornas respectuosas para que todos sentan aceptados".
Naceu en Pasai San Pedro en 1981. Estudou Enxeñaría de Telecomunicacións na Universidade de Navarra (Tecnun). Tras doctorarse en nanociencias baixo o auspicio de Javier Aizpurua e Pedro Miguel Etxenike no DIPC e na UPV, pasou catro anos como investigador postdoctoral na Universidade de Stanford. En 2014 regresou ao DIPC grazas ao programa "Fellows Gipuzkoa" da Deputación Foral de Gipuzkoa. Na actualidade, Ikerbasque Research lidera o seu equipo de investigación como fellow no DIPC no campo da nanofotónica.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
