Ante o perigo de extinción do oso nos Pireneos, fai uns 17 anos decidiron traer osos eslovenos. Para entón só quedaban cinco ou seis osos pardos na cordilleira, para que subsistise a especie. Así, tres foron traídos de Eslovenia naquela época e outro cinco, dez anos despois. Con iso espérase garantir a supervivencia.
Pero os efectos dunha decisión non sempre son inmediatos nin necesariamente esperados. De feito, non todos os habitantes dos Pireneos apoiaron as decisións de reprodución e expansión do oso. Enfrontábanse especialmente aos pastores, que durante séculos foron inimigos. Hoxe en día, con todo, nalgúns puntos do Pirineo acéptanse accións a favor do oso. Onde? Paira decidir cando, onde e como levarán a cabo estas accións, xunto cos técnicos e responsables da administración, nos lugares nos que participaron tamén os pastores, especialmente en Cataluña.
A toma de decisións entre todos tivo consecuencias notables: alí onde se fixo a poboación aumentou; no resto non. Hoxe en día, nos Pireneos, o oso só pode perdurar se a sociedade así o decide. Isto é o que se pode deducir da evolución da especie até a data, e desa evolución deuse a coñecer nas páxinas centrais da revista.
Tamén falamos de decisións e conclusións noutras páxinas. Por exemplo, a decisión de construír una barreira de xeo na central nuclear de Fukushima. Publicamos una noticia coa crítica realizada polos expertos sobre esta decisión, segundo a cal, a pesar do bo funcionamento da barreira de xeo, non será suficiente paira resolver as consecuencias do desastre. Creen que habería que tomar outro tipo de decisións.
E as decisións e conclusións son o núcleo da análise. Neste caso, o tema é o futuro da central nuclear de Garoña, e o experto en enerxías renovables, Aitor Urresti, analizou as decisións tomadas e non tomadas nos últimos meses sobre a central e as súas posibles consecuencias. No entanto, aínda non se notificou a decisión final. Máis adiante saberemos cal é… e as súas consecuencias.