Entre a afección e a dependencia do xogo non hai máis que una pequena e estreita fronteira. Como puidemos comprobar recentemente, esta limitación baséase no mal funcionamento do cerebro dos xogadores. Tras moitos intentos realizados nos últimos anos, os investigadores das Universidades de Chicago e Illinois chegaron a esta conclusión, xa que os rexistros da actividade eléctrica do cerebro así o demostran.
Nunha situación normal de xogo, realizouse un electroencefalograma a dous xogadores. Un foi considerado “san” polos investigadores, é dicir, non dependente do xogo; o outro xogador sabía que tiña demasiada afección ao xogo. A medida que avanzaba o xogo, os dous xogadores enfrontáronse a unha situación de tensión. A pesar da mesma situación, o electroencefalograma recibiu rexistros eléctricos moi diferentes. No caso do xogador considerado ludópata, por exemplo, observaron que a actividade cerebral era máis alta do normal.
Segundo os investigadores, é un gran paso o descubrimento dos primeiros signos desta enfermidade. A constatación de que a dependencia do xogo baséase nunha disfunción pode pór en solución o problema.