Os froitos da misión Venus Express
A Axencia Espacial Europea enviou a sonda Venus Express paira investigar o noso planeta veciño, Venus. A misión cumpriu un ano e a revista Nature publicou en novembro una serie de artigos cos primeiros resultados.
Nove artigos, trinta e catro páxinas, todas paira falar diso. A principal conclusión dos artigos é a seguinte: Pensábase que Venus e a Terra eran similares, pero os estudos demostran que son máis iguais do que pensamos. Con todo, as investigacións servirán paira comprender as diferenzas entre ambos os planetas.
Venus é un lugar terrorífico. Ten una atmosfera compacta, formada por dióxido de carbono, con nubes de ácido sulfúrico. A presión atmosférica na superficie de Venus é 90 veces maior que a da Terra e atópase a case 500 graos. Ademais, a corrosión é enorme na superficie do planeta. En outubro de 1975 una sonda aterrou en Venus e durou menos dunha hora.
A sonda Venus Express está a investigar externamente a atmosfera de Venus. Os científicos demostraron por primeira vez que se producen raios. E que o osíxeno e o hidróxeno vértense da atmosfera ao espazo xunto co helio. É dicir, que o planeta perde compoñentes da auga, non é de estrañar que sexa seco. Os científicos sorpréndense da existencia dunha capa quente na parte da atmosfera, supostamente fría. Até agora chamábanlle criosfera... agora quizá teñan que cambiar de nome.
E en que se asemella á Terra este terrible planeta? O tamaño, a masa e a densidade de Venus son similares aos da Terra. Iso xa o sabiamos. Pero os datos da misión Venus Express revelan os dous remolinos da súa atmosfera, o Polo norte e o Polo sur. E aí está a similitude. Son similares á atmosfera sobre a Antártida... da parte da atmosfera que ten o buraco da capa de ozono.
Dous astrónomos da Universidade do País Vasco, Agustín Sánchez Lavega e Ricardo Óso, participan na investigación dos remolinos. Dos nove artigos publicados por Nature, dous son os resultados da súa investigación.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
