Cando o ouro utilízase en laboratorios, utilízase en cantidades moi pequenas, en forma de po; algunhas nanopartículas de ouro son suficientes paira ser utilizadas experimentalmente. O ouro é típico paira múltiples aplicacións, aínda que a estrutura exacta destas nanopartículas de ouro convencionais non era coñecida. Por iso, investigadores da Universidade de Stanford crearon un cristal destas nanopartículas e analizárono mediante raios X: 102 son partículas de 102 átomos de ouro, teñen a mesma organización que os átomos no ouro metálico e están rodeadas de 44 moléculas que conteñen xofre.
As moléculas con xofre engádense ao ouro paira evitar a unión de nanopartículas, formando una capa protectora ao redor do ouro. Este estudo clarificou a natureza desta capa, o que contribuirá ao desenvolvemento dun modelo de interacción química de toda a nanopartícula de ouro. Este modelo será útil non só nos traballos de laboratorio, senón tamén no estudo da toxicidade do ouro.