Investigadores do Hospital Infantil de Filadelfia crearon un útero artificial que imita as condicións dun auténtico útero. Trátase dunha bolsa pechada, chea dun fluído parecido ao líquido amniótico e dotada dun sistema de achegue de osíxeno e nutrientes á cría. Xa o probaron con cordeiros moi precoces (como nenos prematuros de 23-24 semanas) e conseguiron vivir 28 días alí. Os investigadores afirmaron que os órganos dos cordeiros seguiron desenvolvéndose adecuadamente, así como os pulmóns e o cerebro.
No caso dos nenos prematuros, cada vez conséguese sobrevivir e nacer nas 22-23 semanas de xestación, con apenas 600 gramos, pero o desenvolvemento dos órganos é tan crítico a esa idade (sobre todo de pulmón e cerebro), que ao nacer sofren enfermidades pulmonares crónicas e outras complicacións. Por iso, os investigadores buscan un sistema máis parecido ao do útero que as incubadoras, por exemplo, para que os nenos non teñan que respirar aire nas fases de desenvolvemento tan temperás, cando aínda non estean listos os seus pulmóns. Si lográsese un certo útero artificial paira o uso con nenos, atrasaríase este momento durante un mes, superando así o límite dos danos máis graves. Polo momento, só probaron con cordeiros.
Levan moitos anos buscando un útero artificial e até agora os resultados foron escasos. Neste útero artificial que desenvolveron, o sangue chega ao cordeiro mediante un cordeiro sintético. Pero non ten sistema de bombeo da circulación sanguínea, xa que o corazón dos cordeiros aínda non soportaría un sistema de circulación exterior. Por iso é o cordeiro o que, a través do seu corazón, toma os ingredientes que necesita. Nos ensaios realizados até a data, sen sistema de bombeo, os cordeiros sufrían danos cerebrais que non sobrevivían máis de 60 horas. Pero esta vez sobreviviron durante case un mes.
Doutra banda, o útero artificial tampouco ten sistemas de ventilación, xa que os pulmóns dos cordeiros non poden respirar aire. Do mesmo xeito que no útero, o cordeiro está mergullado neste fluído parecido ao líquido amniótico no que intercambian osíxeno e dióxido de carbono.
Segundo os investigadores, o desenvolvemento deste útero artificial ha suposto un gran avance, pero foi recoñecido como afastado do uso humano. Por unha banda, habería que desenvolver un fluído similar ao líquido amniótico do ser humano, e afirmaron que a unión do sistema co cordón pode ser máis difícil que nos cordeiros.
A investigación foi publicada na revista Nature Communications.