Os nós das tripas inflúen directamente no medo

Carton Virto, Eider

Elhuyar Zientzia

Nun experimento con ratas, investigadores da universidade ETH de Zúric analizan a relación entre estómago e medo e descobren que o medo cambia cando se interrompen os sinais nerviosos que van do estómago ao cerebro.
tripetako-korapiloek-eragin-zuzena-dute-beldurrean
O estómago ten moito que ver no medo. Ed. Ruig santos / 350RF

O cerebro e o estómago comunícanse a través do vago nervioso. É un dos nervios que sobresae do bulbo raquídeo e chega até o estómago a través dos demais órganos que se atopan no camiño. Os sinais van en ambos os sentidos, desde o cerebro ao estómago, e desde o estómago ao cerebro, e outros experimentos demostraron que os sinais que van do estómago ao cerebro están relacionadas coa modulación do estado de ánimo, a ansiedade e o medo.

Investigadores da Universidade ETH cortaron o camiño do estómago ao cerebro a unhas ratas de laboratorio e estudaron a súa influencia na ansiedade intrínseca das ratas e no temor condicionado ou apreso, en comparación coas ratas do equipo de control que teñen vías de comunicación completas. Os experimentos estándar han demostrado que as ratas que teñen suspendida a comunicación estomago-cerebro senten menor ansiedade que as do grupo de control, menor medo a zonas abertas e luminosas fortes.

Os resultados dos experimentos paira medir o medo condicionado foron diferentes. Nestes experimentos, as ratas aprenderon a asociar un son a unha experiencia desagradable, e o proceso de aprendizaxe foi similar á interrupción ou integridade de enlácelos nerviosos. Pola contra, no proceso de reaprender a asociar leste mesmo son a unha experiencia neutra e deixar de asocialo a unha mala experiencia, as ratas con enlácelos nerviosos suspendidos foron moito máis lentas. É dicir, o medo condicionado mantívose durante máis tempo que as ratas sas.

Os investigadores consideraron interesante este último descubrimento paira tratar a persoas con trastorno da tensión postraumática. Estas persoas senten medo ante un determinado estímulo porque o asocian a unha experiencia moi mala. Os investigadores creen que coa excitación do nervio venoso pódese abrir una vía de tratamento paira aprender a relacionar estes estímulos con situacións que non lles farán sentir medo. A estimulación do nervio vagal utilízase na actualidade paira tratar a epilepsia e determinadas depresións.

Ademais de analizar o comportamento das ratas, os investigadores analizaron os seus cerebros e comprobaron que a produción de noradrenalina e neurotransmisores GABA en ratas con lazos nerviosos suspendidos é diferente en determinadas zonas do sistema límbico.

Segundo os investigadores, a investigación demostra que o estómago ten un papel directo no medo, e que a interrupción do camiño de sinalización que vai do estómago ao cerebro modifica os patróns dos complexos de comportamento. Os resultados foron publicados na revista The Journal of Neuroscience.

Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila