Algúns dos plásticos que se depositan nos vertedoiros poden converterse en combustibles. Os baseados en cloruro son o obxectivo do proceso inventado pola empresa xaponesa Toshiba. Os termoplásticos baseados en cloruros, como a PVC, non poden ser tratados por procesos actuais, xa que emiten compoñentes tóxicos, é dicir, cloruros de hidróxeno.
Nos plásticos aproximadamente o 20% son termoplásticos de cloruro e a maioría dos termoplásticos non se descompoñen por si mesmos.
O proceso de Toshiba ten a vantaxe de poder utilizalo en todo tipo de termoplásticos. Con todo, a resina epoxi, compoñente común dos plásticos residuais, non pode ser descomposta e debe ser eliminada. Este é un dos obstáculos máis difíciles da reciclaxe de plásticos. No proceso de Toshiba os termoplásticos se pulverizan e logo introdúcense nun baño de aceite e quéntanse a 400 ºC, descompóndose a esta temperatura. Nese momento engádese o hidróxido sódico á mestura. Este hidróxido capta o cloro e produce cloruro sódico.
A presión atmosférica normal o plástico rompe formando cadeas de carbono de diferentes lonxitudes. As cadeas de carbono que se xeran nun reactor cunha presión dez veces superior á atmosférica son de seis a oito. As gasolinas e gasoil teñen cadeas de hidrocarburos deste tamaño.
Segundo Masao Koiama, director do laboratorio de enxeñaría ambiental de Toshiba, a enerxía que utiliza o sistema é un terzo da que achega ao final do proceso. Por tanto, demóstrase a viabilidade comercial do proceso.
Con todo, Koiama subliña que os resultados son de laboratorio. A comercialización do sistema tardará aínda un par de anos.