Aparición dun buraco de ozono no Ártico
A finais de marzo, a 18 quilómetros de altitude, o número de ozono existente na estratosfera do Ártico diminuíu un 90%, segundo puideron comprobar científicos de diversas institucións científicas. Esta situación non se produciu desde o ano 2011.
As baixas temperaturas rexistradas nas capas altas da atmosfera durante este ano permitiron o fenómeno. As baixas temperaturas favorecen a formación de nubes na estratosfera. Ao redor destas nubes, e coa axuda da luz do sol, algúns compostos químicos que conteñen cloro ou bromo producen reaccións que danan a capa de ozono.
O fenómeno é típico na Antártida, acompañado de baixas temperaturas. Con todo, grazas ao Protocolo de Montreal que impediu a produción de gases CFC, o buraco de ozono local debilitouse fortemente. No caso do Ártico, as temperaturas son normalmente máis variables e as temperaturas extremas que poden danar a capa de ozono non se manteñen durante moito tempo. Este ano, con todo, a violencia polar foi especialmente potente, o sistema de vento do oeste que circula ao redor do Polo norte. Segundo os expertos, estes ventos que illan ao Ártico do resto de sistemas meteorolóxicos do mundo contribuíron a manter as baixas temperaturas estratosféricas creando as condicións adecuadas paira a formación da capa de ozono.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
