Parece que varias especies de polbo de fondo mariño separáronse dun só antepasado fai uns 30 millóns de anos. O seu parente máis próximo, o polbo Megaleledone setebos, segue vivo no Océano Antártico e atoparon algúns exemplares desta especie no censo de seres vivos mariños que se están facendo a nivel mundial (COML).
Os científicos que participan no censo trataron de explicar como se estendeu aos océanos de todo o mundo o devanceiro dos polbos actuais. Parece que fai 30 millóns de anos a Antártida arrefriouse e aumentou a capa de xeo. Cando ocorre algo así, a auga doce forma una capa de xeo e deixa debaixo a auga con altas concentracións de sal e osíxeno. Ao ter máis sal, esta auga afúndese porque é máis densa.
Loxicamente, xunto coa auga, os polbos que alí habitaron afundíronse, e as correntes do fondo mariño fixeron que estes se expandisen ás augas do fondo mariño de todo o mundo. Ao illarse nos novos asentamentos, evolucionaron até crear as especies actuais.
Por iso, realizáronse numerosos achados no citado Padrón. No ano 2000, 2.000 científicos de 82 países comezaron a investigar os mares de todo o mundo. O censo está previsto que finalice en 2010, pero o traballo realizado até a data deuse a coñecer na Conferencia Mundial sobre a Biodiversidade Mariña celebrada en Valencia en novembro.