Investigadores estadounidenses demostraron que o cheiro a chocolate extráese por boca ou nariz, activando diferentes zonas do cerebro. É dicir, una mesma molécula aromática xera respostas diferentes, tomadas dunha ou outra maneira.
É frecuente que os cheiros introducidos pola boca no sistema olfativo mestúrense co gusto. Así, é habitual escoitar que no sabor dun viño destaca o toque froiteiro. Con todo, a salinidade, a dozura, a amargura e a amargura só se distinguen polo gusto, mentres que este toque frutífero percíbese polo olfacto.
Os investigadores realizaron un experimento paira analizar o aspecto neurológico do olfacto. Aos voluntarios introducíronselles uns pequenos tubos polo nariz, os uns terminaban no propio foso nasal e os outros chegaban até o final do paso do nariz, a garganta. Por medio dunha resonancia magnética introdúcese o cheiro por uns tubos e analízase a resposta do cerebro.
Utilizáronse catro cheiros: o de chocolate (paira ver a resposta que producen os alimentos), o de lavanda (tan agradable como o de chocolate, xa que non é para comer), e o de butanol e farnesol (dúas sustancias químicas aromáticas, una disólvese na auga e a outra no aceite paira ver si ten influencia).
Os investigadores comprobaron que o chocolate activa diferentes zonas do cerebro en función da entrada de cheiro, mentres que o lavanda non actúa. Tampouco se aprecian diferenzas entre os dous produtos químicos. Por tanto, parece que o caso dos alimentos é especial. Con todo, teñen que investigar con máis comida, xa que de momento só probaron con chocolate.