Por que algunhas persoas enterrábanse en dólmenes e outras en covas?
Investigadores da UPV-EHU e da Universidade de Oxford realizaron un estudo paira coñecer mellor os hábitos funerarios neolíticos en diferentes lugares da Rioxa Alavesa. E é que aínda non saben por que enterraban a persoas en dólmenes e covas. A pesar de que teñen que investigar máis, hai evidencias de que no Neolítico poden existir xa desigualdades socioeconómicas entre as persoas que poderían ser a causa das diferentes inhumaciones. Así o di o traballo publicado na revista científica PLOS ONE.
A investigadora da UPV-EHU Teresa Fernández-Crespo iniciou a investigación nos arredores da Serra de Cantabria. Estudou 166 esqueletos humanos do neolítico tardío paira detectar posibles diferenzas na dieta duns e outros. “Comer é una necesidade fisiológica, pero á vez a dieta está condicionada pola sociedade e a cultura. Por iso pensamos que estudar a dieta daríanos pistas paira saber quen eran esas persoas” –sinalou a investigadora–.
Os resultados dos isótopos de nitróxeno e carbono indican que as dietas de ambos os grupos eran similares, principalmente consumindo cereais (trigo e cebada) e gañado (vacún e ovino). Pero hai una diferenza rechamante: os enterrados en covas presentan un menor valor do isótopo do carbono.
Teresa Fernández-Crespo relacionou esta diferenza coa localización de covas e dólmenes. “As covas atópanse nas ladeiras da serra de Cantabria e os dólmenes no val. Estas zonas da serra son máis boscosas que as do val, polo que os valores de carbono das plantas son máis pobres. Tamén serán máis pobres en carbono os animais que se alimentan destas plantas e as persoas que se alimentan de elas”.
A diferenza de carbono que se observou nos ósos do Neolítico pode ser o reflexo de dúas situacións: una alternativa é a de ser dúas comunidades con hábitos de enterramento e economías diferentes, e a outra, formar parte dunha mesma comunidade pero con status socioeconómico diferente. “É posible que os enterrados nas covas teñan menos status e, por tanto, non poidan acceder aos fértiles terreos do val, e que os enterrados nos megalitos, como a construción do sepulcro supuña una gran investimento de traballo, fosen de maior status e podían acceder ás terras máis ricas paira a agricultura” –di Fernández-Crespo.
A partir de agora investigaranse os isótopos dentais paira determinar se esta última hipótese é correcta. “Os dentes, a diferenza dos ósos, son estables e non se modifican cos anos. Por iso, son una mostra da dieta da infancia na época na que se estaban producindo os dentes”, explica a investigadora. “Deste xeito, aclararemos se estas diferenzas son congénitas e, por tanto, si son dúas comunidades diferentes, ou si son diferenzas que se producen ao chegar á idade adulta e, por tanto, si son membros dos dólmenes que cos anos adquiriron un status social maior”.
Fernández-Crespo empezou a investigalas na súa tese doutoral e xa viu que nos dólmenes enterrábanse máis homes adultos, e nas covas máis mulleres e nenos.
A pesar das dúbidas, o traballo publicado ha posto sobre a mesa una nova forma de entender os hábitos funerarios do Neolítico. Non só iso, senón que lanzou una nova pregunta na comunidade científica: Pódese situar o inicio das desigualdades socioeconómicas na Europa occidental, no Neolítico?
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
