Achan fósiles dun neandertal arcaico na Polvoreira de Karrantza

Galarraga Aiestaran, Ana

Elhuyar Zientzia

neandertal-arkaiko-baten-fosilak-aurkitu-dituzte-k
Parte do óso frontal do cranio, achada no 1º pozo dA Polvoreira, no ano 2022. Ed. Javier Trueba/Madrid Scientific Films
Radio do mesmo xacemento dA Polvoreira, recollido en 1983. Ed. Javier Trueba/Madrid Scientific Films

Atopáronse 18 restos dun neandertal na galería inferior situada na cova dA Polvoreira en Karrantza, chamada Primeiro Osina. Consideran que todos eles son dun só individuo e, baseándose nas súas características morfolóxicas, son os neandertales máis arcaicos, explica Asier Gómez Olivencia, director da investigación. “O radio (óso antebrazo) aseméllase aos fósiles do Osín dos ósos de Atapuerca, polo que podemos dicir que ten polo menos 150 mil anos. Con todo, como hipótese de traballo, estamos a estudar si pode ter entre 200.000-300.000 anos, pero de momento non temos evidencia de que sexa tan antigo”.

Ademais do radio, atopáronse fragmentos de cranio, dúas falanxe de mans e outros ósos, e ao non haber elementos repetidos, e ademais, ao ser todos da mesma fase de desenvolvemento e coherentes, considéranse dun mesmo individuo. “Son dun adulto, bastante pequeno, por iso cremos que quizais podería ser unha femia. Con todo, non temos espiñas de pelvis, polo que non podemos sabelo”. Chámanlle Anderere.

A Primeira Osina dA Polvoreira non é moi accesible, pero os investigadores non acudiron a ela a cegas coa esperanza de atopar fósiles humanos, senón que foron colocados por unha bolsa de ósos no Museo de Arqueoloxía de Bizkaia no ano 2020. Ese mesmo ano, o propio Gómez Olivencia abriu unha bolsa cos ósos da fauna dA Polvoreira e descubriu unha vértebra humana que naquel momento non lle deu máis importancia. Un par de meses despois atopouse con outro compañeiro a falanxe da man e déronse conta da súa morfología neandertal. “Porque os museos son tamén xacementos”. Así, no ano 2021 púxose en marcha un proxecto de investigación para o estudo da fauna e os restos humanos, a interpretación do contexto e a cronoloxía.

Para coñecer o contexto

Os fósiles atopados estaban nos sedimentos xerados pola erosión, polo que aínda non foron datados. “A datación correcta, que é destrutiva, polo momento non a fixemos”, sinala Gómez Olivencia. Por tanto, seguirán investigando o contexto para poder determinar a cronoloxía.

Neste sentido, destaca unha investigación tafonómica sobre os ósos osarios atopados no Primeiro Osín dA Polvoreira entre 1983 e 2000. Segundo el, os osarios alí presentes non foron hienas ou acumulados polo home, senón que morreron no mesmo lugar. Ademais, atopáronse osos de cavernas de dúas épocas diferentes: por unha banda, do Pleistoceno tardío (Ursus spelaeus) e, por outro, dunha especie máis antiga (Ursus deningeri), do pleistoceno medio. Noutro xacemento próximo atopouse o maior grupo óseo desta especie no País Vasco, que ten preto de 300.000 anos.

Por iso, Gómez Olivencia confirma que o coñecemento do contexto será clave para a datación e interformación destes neandertales fósiles.

A presentación dos fósiles tivo lugar no Museo de Arqueoloxía de Bizkaia, da man de Asier Gómez Olivencia, investigador do departamento de Xeoloxía da UPV/EHU, Ramón e Cajal. Na investigación colaboraron, ademais dos membros do seu departamento, investigadores doutras universidades e centros (CENIEH, IPHES, Universidade Complutense de Madrid, Bordeus, Museo de Historia Natural de París, Universidade de Cambridge).

 

Paleontólogos traballando no xacemento do Pozo núm. 1 dA Polvoreira. Ed. Grupo de investigación do xacemento dA Polvoreira.
Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila