Martitz, fugitivo
Os problemas que se lles expuxo en Oain hai seis anos foron cegados polo astrónomo. Todos os que acudiron a un estudo detallado de Martitz tiveron que volver a casa cunha man chea de nada e outra cousa de ningunha. A razón da desesperación está no ecuador de Marte. Alí descobren algo que absorbe a luz do radar. Por tanto, en Marte hai toda una rexión que foxe do radar. Como é posible?
En 1988 inícianse os quebradizos de cabeza dos astrónomos. O sinal de radar a Marte foi emitida desde California. Quedaron á espera do Observatorio de Novo México paira recoller e analizar o envío do radar. A pesar de que recibiron belas imaxes do planeta, non aparecían restos da rexión ecuatorial.
Bryan Butler, líder do Observatorio Astronómico de Novo México, permaneceu durante os últimos seis anos mirando a Marte, investigando que é o que hai nunha rexión que non reflicte a luz do radar. Parece que o seu esforzado traballo deu os seus froitos. A recente Conferencia Astronómica Anual celebrada en Texas anunciou que a actividade volcánica podería influír no estraño fenómeno que se produce no ecuador de Marte. Segundo a súa tese no Congreso de Astronomía, o ecuador de Martitz é una extensa zona cuberta por pedras volcánicas.
Butler afirma que a capa fina formada polas cinzas pode absorber a luz do radar. Segundo explicou en Texas, os investigadores de Novo México realizaron numerosos intentos paira confirmar esta tese. Expuxo, entre outros, os fenómenos que se producen nas Illas Galápagos, póndoos como exemplo do que ocorre en Marte.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
