Aclarando os chorros de Júpiter
Nos grandes planetas de gas, a circulación atmosférica está controlada polas correntes dos chorros de gas.
A finais de marzo de 2007 produciuse un chorro deste tipo en Júpiter, no que un grupo internacional, coordinado por Agustín Sánchez-Lavega, profesor da Universidade do País Vasco, realizou as imaxes máis precisas da historia.
Observaron o suceso con varios telescopios e obtiveron imaxes en luz infravermella e visible (na imaxe pódese ver unha montaxe realizada con dous tipos de imaxes). O chorro formouse tras dúas tormentas brillantes e foi moi violento, calculando una velocidade de 600 quilómetros por hora.
Anteriormente, en 1975 e 1990, observáronse estes chorros de gas noutras dúas ocasións. Os científicos compararon o tres fenómenos e observaron que os chorros son periódicos (ocorren cada 15-17 anos), en todos os casos houbo dúas tormentas antes do chorro e en todos eles a velocidade dos mesmos.
Non saben por que teñen estas características nin de onde sacan a enerxía necesaria paira formar os chorros: A radiación que chega do Sol, si é una gran enerxía interna de Júpiter ou si é una combinación de ambas. Existe un gran debate entre os meteorólogos planetarios e o resto de científicos.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
