Con todo, non hai un criterio consensuado paira definir e diagnosticar esta alteración, polo que “é difícil facilitar intervencións adecuadas coas mulleres que sofren síntomas”, explica Aperribai. Así, na tese, primeiro tratou de definir a perturbación. Paira iso baseouse na cuarta versión revisada do manual de diagnóstico e estatística de trastornos mentais da Sociedade Estadounidense de Psiquiatría. Este manual define a mestura disfórica premenstrual e propón criterios paira o seu diagnóstico. Entre outras cousas, sinala que os síntomas son tan graves como paira causar un dano notorio na sociedade ou no traballo, e que se producen na fase luteinica, é dicir, durante a ovulación e a menstruación.
A partir de aí, Aperribai elaborou un cuestionario que foi validado mediante entrevistas a mulleres que traballan ou estudan nos tres campus da UPV. Con iso demostrou a súa fiabilidade. De feito, estímase que entre o 3 e o 10% da poboación sofre una confusión disfórica premenstrual, mentres que no estudo realizado por Aperribai os positivos detectados foron do 15%.
Segundo explicou o autor, esta diferenza é “normal, xa que se trata dun test de screening. É dicir, non é una ferramenta de diagnóstico, senón un filtro paira diferenciar ás mulleres que poden ter confusión das que non o teñen”. Neste sentido, Aperribai sinalou a súa utilidade tanto na investigación como nos centros médicos. “10 minutos ou menos son suficientes paira realizar o test e con iso avánzase moito. Logo, en casos positivos, veñen probas de diagnóstico que poden durar até dous meses”. Preparou o test en castelán e Aperribai anunciou que agora se está traducindo ao eúscaro.