Suxiren que os signos non figurativos do Paleolítico Superior formaban parte dun calendario.

Galarraga Aiestaran, Ana

Elhuyar Zientzia

goi-paleolitoko-zeinu-ez-figuratiboak-egutegi
Unha das pinturas que consideraron no estudo é: Un uro de cova de Lascaux cunha ecuación de puntos. Ed. JoJan/CC 4.0

Un grupo de investigadores (entre eles os da Universidade de Londres e de Durham) tentou decodificar os signos non figurativos máis habituais que aparecen nas pinturas e gravados do Paleolítico Superior, concluíndo que devanditos signos formaban parte dun calendario feno-meteorolóxico. É máis, segundo os investigadores son indicios dunha protoescritura. Necesitaranse máis investigacións para corroborar a hipótese, pero esperan que se clarifiquen máis aspectos deste sistema de datos, e así comprender mellor a vida e a natureza dos homes da época.

Fai 42000 anos, en centos de covas europeas, os humanos debuxaron e gravaron imaxes non figurativas. Fai uns 37000 anos, en cambio, empezáronse a realizar tamén imaxes figurativas, especialmente animais. Aínda que os animais son facilmente reconocibles, os científicos non saben cal é o seu significado, nin os signos non figurativos que acompañan ou adyacen a eles. Agora propoñen que os tres signos máis habituais —liña, punto e E— funcionaban como unidade comunicativa.

Para chegar a esta conclusión examináronse as bases de datos de imaxes do Paleolítico, identificando 606 imaxes, que conteñen secuencias de puntos ou liñas adxacentes. Observan que en 256 delas aparece o signo E sobre secuencias. A continuación, analízase si estes signos gardan relación estadística con información que puidese ser relevante para os homes da época, como o ciclo reprodutivo dos animais, cazadores.

Desta forma, chegaron á conclusión de que as secuencias de “marra” e{\} coinciden cun calendario lunar que comezaba na primavera. Segundo isto, os puntos indicaban un mes: os tres puntos sobre un uro significaban que a época de cobertura dos mesmos producíase tres meses despois do comezo da primavera. O signo E sobre a secuencia indicaba a data do parto. É dicir, era un calendario fenológico que explicaba e gardaba a relación entre os ciclos meteorolóxicos e o ciclo reprodutivo dos animais.

Os investigadores sinalaron que este sistema de operación utilizouse en zonas moi amplas de Europa e, polo menos, en 10000 anos, propondo que se trataba dunha escritura de proto que serviu para transmitir información valiosa ás seguintes xeracións. Outros arqueólogos que non participaron no estudo afirman que aínda non se demostrou que estes signos non tiñan un significado diferente, por exemplo, advertiron de que o Ceo E pode ser un indicador dunha característica morfolóxica. Ademais, só analizaron o significado de tres signos. Pero si afírmase que é unha escritura de proto, significa que os homes antigos foron capaces de crear e despregar un sistema destas características antes do que se pensaba.

Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila