Un dos grandes retos da física experimental acaba de materializarse, tal e como demostrou a portada da revista Nature: por primeira vez conseguiron un material superconductor a temperatura ambiente. Concretamente a 15ºC.
O novo logro é un paso importante na introdución de materiais superconductores. De feito, desde que en 1911 descubrísese a superconductividad só se conseguiu a temperaturas moi frías, e o mantemento dos materiais a temperaturas criogénicas fai demasiado caro calquera aplicación.A marca anterior obtívoa o hidruro lantano (LaH10) hai un ano: -Superconductor a 10ºC. Nesta ocasión foi superado por outro hidruro: o hidruro de xofre carbonoso (H3S). O hidróxeno (H2S) e o hidróxeno (H2) formáronse por reacción con metano (CH4).
Con todo, a obtención do novo material superconductor requiriu aínda presións enormes: 267 mil millóns de pasos de presión, o 75% da existente no núcleo da Terra. Para que se produza esta presión no laboratorio tiveron que utilizar una cela de dous diamantes na que exercen una forza contraria. O seguinte reto está claro paira os físicos: poder crear un superconductor a temperatura ambiente a presión ambiente. Pola contra, dificilmente produciranse no volume requirido paira calquera aplicación. Só se poden formar picolitos na cela de diamante, é dicir, un millón dun microlitro.
O reto de alcanzar a presión ambiental está aínda lonxe, pero só cando a posibilidade real de producir a baixas presións é posible desenvolver aplicacións tan mencionadas: redes eléctricas que transporten electricidade con resistencia cero, electrónica de xeración de memorias electrónicas moito máis eficiente, transporte por levitación, etc.