O virus que contamina a bacteria patóxena Staphylococcus aureus protexe á bacteria da infección doutros virus, ao mesmo tempo que este mecanismo de defensa evita que se comporte contra o propio virus. Pablo Iturbe Sanz, investigador da Universidade Pública de Navarra, explica como o consegue nun estudo da súa tese doutoral. Como algunhas cepas desta bacteria son multirresistentes aos antibióticos, unha das estratexias para combatelos é o uso de virus (fagoterapia). Por iso, o atopado neste traballo pode axudar a desenvolver estratexias para evitar resistencias á fagoterapia. O traballo foi publicado na revista Nature Microbiology.
Algúns fagos teñen a capacidade de protexer á bacteria hóspede das infeccións producidas por outros virus. Fano nunha especie de relación simbiótica na que o fago e a bacteria conviven. Isto é beneficioso para o fago residente porque asegura que non terá competencia para aproveitar os recursos da bacteria. Pero para que os mecanismos de protección da bacteria fronte a outros virus non eliminen o virus residente, o sistema debe estar equilibrado.
Este estudo demostrou que o virus que infecta S. aureus conségueo a través de grupos de xenes non contiguos no xenoma. Aínda que estean separados fisicamente, estes grupos de xenes actívanse ou desactivan ao mesmo tempo, respondendo a unhas condicións determinadas. Desta maneira consegue neutralizar totalmente o mecanismo de defensa fronte a outros virus cando o virus residente comeza a reproducirse para colonizar outras bacterias.