Analizando as investigacións sobre o cerebro levadas a cabo nos últimos vinte anos, os investigadores da Universidade de Cambridge concluíron que as estruturas cerebrais femininas e as masculinas non son iguais, é dicir, que hai diferenzas entre unhas e outras, sobre todo no sistema límbico e nas estruturas relacionadas coa linguaxe.
O estudo foi publicado na revista Neuroscience and Biobehavioral Reviews. Segundo el, analizáronse concretamente os artigos científicos publicados entre 1990 e 2013. A pesar de que nun principio se atoparon con 5.600 artigos, moitos tiveron que descartalos, por exemplo porque non separaban os datos por sexo. Finalmente consideráronse 126 artigos que permitiron recoller datos significativos de miles de cerebros.
Comparando estes datos, os investigadores observan diferenzas significativas nos volumes de determinadas estruturas cerebrais de homes e mulleres. Estas diferenzas son especialmente importantes no sistema límbico e nas áreas relacionadas coa linguaxe. De feito, moitos estudos puxeron de manifesto que o sistema límbico está máis desenvolvido nos homes que nas mulleres, e que se inviste nas estruturas relacionadas coa linguaxe. Por tanto, non é de estrañar que o estudo conxunto confirme este resultado.
Os investigadores deron importancia a iso e afirmaron que en diante non poderán actuar coma se non houbese diferenzas, “sobre todo na investigación de enfermidades psíquicas máis frecuentes en homes ou mulleres”.
De feito, os investigadores creen que a diferenza de enfermidades psíquicas pode estar relacionada coas diferenzas entre os cerebros de mulleres e homes. Mencionaron o autismo, a esquizofrenia e a depresión e a ansiedade. De feito, algunhas áreas do sistema límbico que aparecen diferenciadas por sexo están relacionadas con estas enfermidades, e as enfermidades non teñen a mesma prevalencia nuns casos e noutros: o autismo aparece máis temperán e máis frecuente nos mozos que nas mozas, e algo parecido ocorre coa esquizofrenia máis tarde, mentres que a depresión e a ansiedade aparecen máis a miúdo nas mozas durante a adolescencia. Por exemplo, non puideron ver como se van explicando as diferenzas no cerebro de mozos e mozas, a medida que avanzaba a idade, xa que a maioría dos cerebros estudados eran de idades comprendidas entre os 18 e os 45 anos. Por iso, sinalan que nos próximos anos haberá que investigar tamén outras franxas de idade, os primeiros anos da súa vida.
Tamén se recoñeceron outras limitacións, por exemplo os datos que aparecen nas investigacións, que na maioría dos casos refírense ao volume dos cerebros, que non tiveron en conta o peso e a altura das persoas.
Ademais, os investigadores subliñaron a necesidade de investigar individualmente as consecuencias dos factores que afectan á estrutura do cerebro, desde os factores ambientais e sociais aos biolóxicos, como as hormonas esteroides prenatal ou os cromosomas sexuais.