Os científicos alertan sobre o grave perigo de Doñana
Segundo o último estudo publicado pola Estación Biolóxica de Doñana, a perda do sistema lagunar de Doñana foi do 59,2% entre 1985 e 2018. En certa medida desapareceron como consecuencia da falta de concertación lebral e do aumento da temperatura, pero demostraron que a actividade humana tamén tivo influencia directa: plantacións, construción, campo de cultivo, extraccións de auga…
Eloy Revilla, director da estación biolóxica Sanchez, baseouse neste estudo para informar da situación no consello de participación de Doñana. De feito, celebrouse unha reunión especial para analizar a repercusión que terá en Doñana o plan de rega que se presentou ao parlamento andaluz. Revilla lembra que o Tribunal de Xustiza Europeo sancionou a España por non respectar as normativas de protección de Doñana e por extraer auga para regar as plantacións e abastecer de auga á zona urbanizada.
Os datos non deixan lugar a dúbidas: Doñana atópase nunha situación crítica. Proba diso é que as tres lagoas grandes que non se secaban no verán xa non son permanentes, como é o caso dO Sopetón e A Doce, que agora se secan con frecuencia. O maior, Santa Olalla, atópase nunha situación crítica desde 2012.
Para seguir a evolución das charcas analizáronse 442 imaxes tomadas polo satélite Landsat e as súas consecuencias en animais e plantas. Por exemplo, han visto que a diversidade de anfibios descendeu case á metade do 2003 ao 2021, pasando de 4,3 especies por quilómetro cadrado a 2,5. Por outra banda, as dúas especies de galápagos autóctonas da Península Ibérica, ambas as incluídas na lista vermella de especies ameazadas de Europa, atópanse nunha situación preocupante, así como as agullas de bruxas e brochas. Tamén están a morrer peixes e anguías, e algunhas plantas acuáticas están en perigo de extinción.
A falta de auga tamén se nota noutros hábitats. Dentro da zona protexida, o 8,3% dos alcornoques centenarios morreron desde o ano 2010 e o 10% están moi mal.
De face ao futuro prevese que chova menos do habitual. Con todo, a demanda de auga está a crecer ano tras ano. Revilla fala claro: “A explotación actual do acuífero é insosteible. A precipitación é variable e está a diminuír e sacando máis auga da que se renova. Por tanto, este recurso natural está a esgotarse”. Tamén denuncia a falta de vontade política para controlar a rega e as extraccións de auga.
Para facer fronte a esta situación, fixo unha serie de propostas, empezando por deixar de extraer tantas augas para que o ecosistema de Doñana poida recuperarse. Tamén suxire innovar o sistema de avaliación da situación e o modelo de gobernanza, así como realizar unha análise da actividade socioeconómica da contorna para atopar outras solucións económicas. O propio Consello Xeral de Investigacións Científicas de España e numerosos científicos doutras institucións e centros sumáronse á visión de Revilla.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
