As observacións realizadas co telescopio Hawaii-ho Keck reforzan a teoría da migración de xigantes gaseosos.
Segundo a teoría, cando a Vía Láctea era moi nova, as órbitas dos xigantes gaseosos estaban moito máis cerca do Sol que agora. Co tempo, debido ás forzas gravitatorias, estes planetas (Júpiter, Saturno, Urano e Neptuno) afastáronse. Parece que esta migración provocou cambios nos obxectos que se atopan no cinto de Kuiper, entre os que se atopan algúns que se quedaron atrapados na órbita dos planetas.
Grazas ao telescopio Keck viron indicios que confirman esta teoría. De feito, dous asteroides na órbita de Júpiter, o par Patroclus, parecen ter una densidade similar á de cométalos. De aí dedúcese que xurdiron no cinto de Kuiper, onde abundan os obxectos con esta densidade.
Con todo, non todos os astrónomos coinciden coa conclusión. De feito, Júpiter está cinco veces máis lonxe do Sol que a Terra, e alí é posible crear una parella como Patroclus. Din que non é necesario que estea creado no cinto de Kuiper paira ter esa densidade.